İnsan İslam Ahlak

Harâbât Ehlini Hor Görme Sakın   Meczubun biri camiye girer, belli ki namaz kılacak. Ama oturmaz, meraklı ve şaşkın gözlerle etrafı süzer-dolanır... Bir oraya, bir buraya her köşeye dikkatlice bakar ve hızla çıkar gider... Az sonra sırtında bağlanmış odunlarla tekrar gelir camiye ve tam namaza başlamak üzere olan cemaatle birlikte saf tutar... Ama sırtındaki odunlarla güç bela bitirir namazını. Eğilip kalktıkça yere düşen odunlar, çıkardığı ses vs. derken, tabii cemaat de rahatsız olmuştur bu durumdan...             Nihayet biter namaz, bitmesine ama her kafadan bir ses çıkar... Herkes kıpırdanmaya, adama söylenmeye başlamıştır bile... İmama kadar ulaşır sesler, hafiften tartışmalar... İmam aynı mahalleden, bilir az çok garibin halini, şefkatle yaklaşır meczubun yanına ve der ki: “- Oğlum böyle namaz mı olur, sırtında odunlarla, sen ne yaptın? Hem kendini hem de çevreni rahatsız ettin bak, bir daha namaz kılmaya yüksüz gel olur mu?” Bunu duyan meczub melül-mahzun, ama m

  Nefsini İlâh Edinenler   Aziz mü'minler şerefli Müslümanlar. Allahu Azimüşşan sure-i Furkan'da 43 numaralı ayet-i kerimede Hazreti Muhammed Mustafa (aleyhisselam)a hitaben ve onun da zatında bütün ümmet-i Muhammed'e hitaben aynen şöyle buyuruyor. Habib'i Zîşanım. Muhammed Mustafa'm gördün mü? Dikkatini çekti mi? Nefsinin arzularını, zevklerini ve keyiflerini, şehvetlerini, iştahlarını Allah kabul edenleri gördün mü? Dikkat ediniz. Dehşetli bir ayet-i kerimedir bu. Nefsinin arzularını, şehvetini, keyfini ve zevkini Allah kabul edenleri gördün mü Muhammed'im?   Ne demektir bu? Kendi nefsinin arzularını adeta İlâhlaştıran, emirlerini bütün hareket tarzını nefsinin arzusuna göre planlayan, nefsi, keyfi ve zevki neyi emrederse onu yapan insanın Allah'ı kendi nefsi olmuştur. Ayeti kerime sanki daha şimdi nazil olmuş gibi taze ve yendir. Zira öyle bir cemiyetin içinde yaşıyoruz ki öyle bir hayatın içindeyiz ki herkes kendi zevkini, keyfini, kendi nefsinin

  Timurtaş Uçar Hoca Efendi Rahimehullah Sözleri 2   ·      Araştırmadan, bilmeden, oturduğu yerde kuru kuruya seviyorsun. Senin dinine ettiği bir tek kelâmı dahi eğer sizi ondan soğutmuyor körü körüne bağlıyorsa, dinim benim her şeyim eğer bunu idrak edemiyor ve dil uzatana karşı duramıyorsanız, eğer vicdanınız biraz rahatsız olmuyorsa yazıklar olsun! ·      Herkes iyice dinlesin bilsin öğrensin neyi sevip neye saygı duyduklarını. ·      Filistinli çocuklar gibi hedefimiz olmalı… ·      Hanımlar evi medrese yapma vakti. Davaya hizmet vakti… Hz Sümeyye Radiyallahü Anha olalım. Hz Sümeyra Radiyallahü Anha olalım… Sahra çölünde koca medeniyet kuran Hacerler olalım... ·      Makam mevki dünyevi arzu ve istekler ile kalmayalım şu imtihandan ·      Ne zor zamanlar yaşamışız...'Tanrı uludur sesleri'... Sağ sol çatışmaları... Daha nicesi... Kıymetini bilelim bugünlerin... ·      İlk lâik iblistir. Lâiklik; Allah’ü Teâlâ var, kabul ederim ama koyduğu kanunları kabul etm

  Tükürün!   Gitme ey yolcu, beraber oturup ağlaşalım: Elemim bir yüreğin kârı değil paylaşalım:   Ne yapıp ye’simi kahreyleyeyim bilmem ki? Öyle dehşetli muhîtimde dönen mâtem ki!   Ah! Karşımda vatan nâmına bir kabristan Yatıyor şimdi Nasıl yerlere geçmez insan?   Şu mezarlar ki, uzanmış gidiyor, ey yolcu, Nereden başladı yükselmeye, bak, nerede ucu!   Bu ne hicrân-ı müebbed, bu ne hüsrân-ı mübîn Ezilir rûh-i semâ, parçalanır kalb-i zemin!   Azıcık kurcala toprakları, seyret ne çıkar: Dipçik altında ezilmiş, parçalanmış kafalar!   Bereden reng-i hüviyetleri uçmuş yüzler! Kim bilir hangi şenaatle oyulmuş gözler!   «Medeniyet» denilen vahşete lânet eder, Nice yekpâre kesilmiş de sırıtmış dişler!   Süngülenmiş, kanı donmuş nice binlerle beden! Nice başlar, nice kollar ki, cüdâ cisminden!   Beşiğinden alınıp parçalanan mahlûkât; Sonra nâmusuna kurban edilen bunca hayat!   Bembeyaz saçları katranlara batmış dedeler! Göğsü b