Meçhul Asker
Meçhul Asker Bir dağ gibi dikilip, bedeni şahlanırcasına, Yurduna etten sur yapmıştı mevzideki her nefer… Bulunabilir mi acep, anlatacak bir ifade? Böylesi yüceliğe, biçilmez paye, biçilmez değer… Hiç yılmadan yürüdün, düşmanın üzerine, Güçlü vatan aşkını, zerk edip yüreğine, Sığınarak Rabbine, koskoca dağlar gibi; Bir ordu sığdırmıştın, O küçük bedenine… Defettin, yurduna göz diken, O hain alçakları, O azgın kalleş, O soysuz düşmanları birer, birer, Vatanına, Bayrağına, dil uzatan göz dikene; Silah, top, tüfek değil, senin yüreğin Yeter… Bir büyük şahlanışla, yurdunu kurtardın yastan, Aç ve susuz Cephede, yarım postal, yırtık fistan, Tüm dünyaya ders oldu, sonsuza dek unutulmaz; Azminle ve yüreğinle, tarihe yazdığın destan… Biliyorum bitaptı, çok yorgundu bedenin, Koca yürekli kahraman, isimsiz meçhul asker, Şahadete eripte, huzura kavuştuğunda; Dökülen O, O asil kanına karışmıştı ter… Vücuduna saplanan namert kurşunlarıyla, Am