İnsan İslam Ahlak

  Seher Yeli   Yolun uğrar, bizim ile gidersen; Var bizim illeri gör seher yeli… Git misafir kal, bizde istersen; Dostlar ne haldedir? Sor seher yeli…   Selam götür ahbap ile yârâna, Selam söyle biz garibi sorana… Selam olsun bizden, cümle ihvana, De 'Garipten selâm var' seher yeli...   Yolun düşer, Medine’ye uğrarsan Var Yeşil Ravza’yı gör seher yeli. Yüzüm, imkânım yok, beni sorarsan Yakar ciğerimi, kor seher yeli.   Günahkârım af dilerim Mevlâ’ya, Dilim varmaz hicabımdan duaya… Selâm götür benden Yeşil Ravza‘ya, Rasûle el-pençe, dur seher yeli…   Tevbe ediyorum Hak Teâlâya N’olur lütfetse bu yüzü karaya Türlü hata-isyan girdi araya Bir çok ma’sıyetim var seher yeli.   Bu bir vasiyettir! Öyle farz eyle İfasını zimmetine borç eyle Lütfet ona tazimimi arz eyle Şefaat eder mi? Sor seher yeli.   Mehmed İhsan Uslu 23 Ağustos 2008

Garipler Kimlerdir?   Hazreti Peygamberimiz Sallallahü Aleyhi Vesellem Selman-ı Farisî Radiyallahü Anh Hazretlerine: “- Ya Selman! Seninle garipleri ziyarete gidelim!”, buyurdular. Selman-ı Farisî Hazretleri: “- Garipler kimlerdir ya Rasûlallah?”, dedi. Peygamberimiz: “- Garipler o kimselerdir ki, dünyadan göçüp gitmişler ve arkalarından da rahmet okuyacak kimseleri kalmayan ölülerdir!”, buyurup beraberce Medine kabristanlığına gittiler. Kabristanlığa vardıklarında, Peygamber Efendimiz Sallallahü Aleyhi Vesellem bir kabrin başına varınca gözyaşlarını dökmeye, hatta hırka-i saadeti ıslanıncaya kadar ağlamaya başladılar. Selman-ı Farisi Hazretleri bu ağlamanın sebeb-i hikmetini anlayamamıştı: “- Ya Hayrelbeşer! Ağlamanızın sebebi nedir? Vahiy mi nazil oldu, yoksa başka bir sebep mi var?” Dedi. Hazreti Rasûl-ü Ekrem Sallallahü Aleyhi Vesellem Efendimiz: “- Hayır, Ya Selman! Vahiy nazil olmadı, bu kabirde yatan bir delikanlıdır; ona şiddetli azap olunmaktadır. Onun azab

  Âhir Zamanda İnsan Manzaraları   Abdullah ibn-i Abbas Radiyallahü Anh rivayet ediyor: Rasulullah Sallallahü Aleyhi Vesellem şöyle buyurdu:   “Âhir zamanda yüzleri insana benzeyen; fakat kalpleri şeytan kalbi olan bir topluluk gelir. Bunlar kurtlara benzerler. Kalplerinde rahmetin kırıntısı dahi yoktur. Kan dökücüdürler. Hiçbir kötülükten sakınmazlar. Kendileri ile sözleşsen, seni aldatırlar. Yanlarından ayrıldığında arkandan çekiştirirler. Sana konuştuklarında yalan söylerler. Kendilerine güvendiğinde, sana hıyanet ederler.   Çocukları şımarık ve hayâsızdır, gençleri sinsidir. Yaşlıları, hiçbir iyiliği tavsiye edip kötülükten sakındırmazlar. Onlara bel bağlamak zillettir, ellerindekini arzu etmek yoksulluktur.   İçlerindeki ağırbaşlı, onların gözünde şaşkındır. İyiliği tavsiye eden itham altındadır… (Acaba ne gibi bir menfaati var da bunları söylüyor, diye düşünürler.) Aralarında mümin horlanır, gariptir; fâsık ise itibar sahibidir, el üstünde tutulur.   Bidat sün