Kayıtlar

hanımı etiketine sahip yayınlar gösteriliyor

Eskiden Öyleydi, Şimdi Böyle…

Eskiden Öyleydi, Şimdi Böyle… ESKİDEN; Çocuk doğunca:  Bir aile veya din büyüğü tarafından sağ kulağına ezan, sol kulağına kamet okunur; dinimize, milli örfümüze aile büyüklerimizin ismine uygun isim konur, dua edilir; tatlılar yenirdi. ŞİMDİ; Çocuk doğunca:  TV dizilerinden seçilen veya çevreden kulağımıza değişik gelen, asortik isimler daha çok anne-baba veya komşular tarafından konuyor. ESKİDEN; Çocuğun Eğitime Başlaması:  Çocuk 4 yıl‚ 4ay‚ 4 gün yaşına basınca;  “Bed-i Besmele Cemiyeti”  düzenlenir; hoca çocuğa adını sorar; sonra  “Euzü besmele”  çektirir,  “Kelime-i Şehadet”  söyletir, diğer arkadaşları da yüksek sesle  “Âmin!”  dermiş. Daha sonra güzel elbiselerle‚ hediyelerle çocuğun gönlü hoş edilir ve  “Evlâdım ben söyleyeceğim, sen tekrar et!”  denerek “Errahman”  dedirtilir,  “Errahim”  dedirtilip  “Rabbiyesir Duası”  kelime kelime   tekrar ettirilip  “elif, be, te, se…  Şeklinde Arap harflerini tekrar ettirerek, dualar edilerek, tekbirler getirilirmiş. Gelenlere d

Bir Damla Elma Suyuna İki Yıl Hizmet Eden Genç

Bir Damla Elma Suyuna İki Yıl Hizmet Eden Genç İmam-ı Azam Rahmetullahi Aleyh Efendimizin babası Numan bin Sabit Hazretleri, henüz gençliğinin baharındayken, bir dere kenarında abdest alır. Bir de bakar ki suda yüzerek bir elma geliyor. Elmayı alıp ısırır. Elmanın suyu dişlerine dokununca, birden bire kendini toparlar. “Ben ne yaptım! Bu elmanın elbette bir sahibi var. Benim olmayan bir elmayı nasıl olur da sahibinden izinsiz ısırırım,” der. Bir anlık gafletinden uyanır. ve suyun akıp geldiği tarafa yürümeye başlar. Bakar ki güzel bir bahçe var. Bu ısırdığım elma, bu bahçeden diyerek, bahçe sahibini bulur. Helâllik istemek üzere: “-Efendim! Bu elma sizin ağaçlardan düşmüş olacak. Şu akan derede buldum. Gaflet ile elmayı alıp ısırdım. Elmanın bedelini vereyim! Ne isterseniz yapayım, yeter ki hakkınızı helâl edin!" Diyerek rica eder, yalvarır. Bahçe sahibi: “Hayır, helâl etmem! Eğer bana iki yıl boyu çalışırsan o zaman düşünürüz belki helâl ederim.” İmam-ı Azam Rahm