Kayıtlar

Hazinesi etiketine sahip yayınlar gösteriliyor

Mektubat'tan Beyitler Hazinesi 6

Mektubat'tan Beyitler Hazinesi 6 Olunca ilim sahibi nefsine esir, Onunla battığı yerden kim çıkabilir? Asıl mesele budur; Geri kalanı boştur. Boşa gider onun şerhi cahillere, Aşk gizlilik ister, düşmesin dillere... Onları anlattım ki rağbet edile, Yitirilip dalınmaya hüzünlere... Övebilmiş değilim, sözlerimle Muhammed'i; Lâkin Muhammed'le sözlerim pek değerlendi. Sen bize dil verip de dilberi gösterdin; Tilkiyi sofra diye arslana gösterdin. Siva boynunu 4 "Lâ" lafzıyla vurmadıkça; "İllallah" köşküne kurulamazsın hakça... Nice seyredenler hep uçup yürüdüler; Dönüşte elleri cepleri boş döndüler. Gezersen sarhoşlarla gelir sana örfleri; Bu dahi olmasa, yeter sana niyetleri. O ki, tasdik etmez sünneti, kitabı; Susmak, konuşmamaktır onun cevabı. Gösterdim sana hazinenin yolunu; Ben eremedim, sen yetişip bul onu. Padişah çalarsa kapışım kocakarının; Sırrına şaşma ey delikanlı bu alçalman

Mektubat'tan Beyitler Hazinesi 4

Mektubat'tan Beyitler Hazinesi 4 Korkarım bir kavimden ki, âşıklara gülerler; Alır imanları, uzaklaşıp giderler. Nurların nuru doğdu doğan nura varmak uğruna; Batı'dan, lamba ve yıldızdan geçip koyulduk yoluna. Bilirsen onu kimdir sen nesin başta; Bulursun kendini hemen o yüce zatta. Kimin gölgesi olduğunu bir bilsen, Gam çekmezsin yaşasan veya ölsen. Avlayamaz kimse Anka kuşunu, topla; Tuzağa, ele geçmez bir şey yorulmakla. Kuşumu nasıl anlatayım alâmetle sana; Ankanın bir ismi var ki, halk arasında belli; Kuşumun ismi yok ki, onu bildireyim sana. Her ne ki var sevgisi dışındadır Hakkın; Şeker dahi olsa yenmesi zehir, sakın. Oldu sonunda olmasından korktuğumuz; Dönüş Allah'a, onadır yolculuğumuz. İstediğin gibi yaşa, ölümü tadacaksın; Dilediğine yapış, sonunda ayrılacaksın. Düşünceli uykularım, içimdeki ateşten, Acaba kimler var yanınızda dosttan ve eşten. Olsa dahi tenimin kıl biten her yeri bir dil,

Mektubat'tan Beyitler Hazinesi 3

Mektubat'tan Beyitler Hazinesi 3 Gül bahçemi gör de, baharımı anla! Korkmasaydım kırmaktan korucunun kalbini. Elbet açardım âlemlerin kilitlerini. Karanlık içi karanlıktasın, gayeden uzak; Hâlbuki sen onu düz ovada sandın, zanna bak! Gücünün yetmediği şeyi bırak da gel; Gücünün yettiği şeye, doğruca yönel. Kalpsizcesine şarkı dinleyen neylesin; Zevk olmazsa şarkıcıyı levm eylemesin. Habeşî'nin siyahlığı nasıl gider? Siyahlık aslidir, soyuna çeker. Hep böyledir aşkın hikâyesi; Olmaz hiç bitip tükenmesi. O ki bulmaz, fena Mevla’sı sevgisinde; Nasipsizdir, onun Kibriya’sı izinde. İnsana düşen odur ki, Zaman haddini unutmaya... Söze girişe başlangıç hep sen oldun; Söz uzadıysa eğer, sebep sen oldun. Pek güzeldir Nakşibendilerin yolculukları; Sessizce ulaştırırlar hareme yolcuları. Alır sohbetleri tüm halvet vesveselerini, Kalbinden müritlerin, pek güzel kerem şanları. Korktum, açtım dertlerimden birazını;

Mektubat'tan Beyitler Hazinesi 2

Mektubat'tan Beyitler Hazinesi 2 Ey temennim, haccımda umrem de sanadır; Cemaatin haccı toprağadır, taşadır. Arabi Muhammed (Sallallahü Aleyhi Vesellem) efendisidir iki cihanın, Yeri toprak olsun kapısında toprak olmayanın. Ayıplarsa kusurlu biri onları; Kem sözlerden beridir onların sahaları. Kırabilir mi hiç onu hilekâr tilki; Bağlanmıştır onunla dünyanın tüm aslanları Olunca ilim sahibi nefsine esir; Onunla battığı yerden kim çıkabilir? Gaye hazinesinden gösterdim sana nişan; Biz varmadıksa da sen varabilirsin, inan! Boştur Allah'ın Celle Celâlüh gayrına ibadet ettikleri; Yazıklar olsun ona ki, batıldır seçtikleri... Akıllla yol almak isteyen kimse delidir, Tahta bacaklar üstünde yürüyen gibidir. Aklına uydurmak ister yolları, uyduramaz; Ordan oraya sallanır, ayakta duramaz. Nasıl erilir o saadete hep oralar; Yüksek yüksek dağlar, tehlikeli uçurumlar. Toprak ol ki, güller bitsin özünde; Topraktır gülü bitire

Mektubat'tan Beyitler Hazinesi 1

Mektubat'tan Beyitler Hazinesi 1 Kerîmlerle yapılan işler zor olmaz! Ahmaklar ne anlar büyüklerin hallerinden Kısa sözlü selamla, sessiz geç önlerinden Gayb olmuşum, artık beni aramayın, Gayb olanları sakın ayıplamayın. Bir şey değilim daha noksanı kimdir? Muattal kalır o ki bir şey değildir. Tuttular beni aynaya sanki kuşlarıyım; Kavlini ezeli ustamın konuşmalıyım. Misk, gülsuyuyla yusam ağzımı bin kere, Yine de ehil olamam onu zikre. (İmam-ı Rabbani Kuddise Sirruh)