AŞK VE VUSLAT Yüce Rabb’im ben sana, candan âşık olmuşum. İlâhi Cemaline kalbimden vurulmuşum. İslâmi düzen için, gece gündüz ağlarım. Dermansız derde düştüm, ömür boyu yanarım. Güneşe değse elim; hemen yanar kavrulur. Parçalanır kül olur, uzaylara savrulur. Doktor, ilâç, hiçbir şey; bana fayda vermiyor, Okyanusları içsem, susuzluğum kanmıyor. Günden güne vücudum, bir mum gibi eriyor. İnsanlığın bu hali, yüreğimi deliyor. Kalmadı siyah saçım, her dakka aklaşıyor. Zaman hızla bitiyor, “Büyük Gün” yaklaşıyor. Şudur senden niyazım, bu sevgi azalmasın! Her an yansın bu aciz, yeter ki bozulmasın! İbadet gıdam olsun; gönlüm bundan bıkmasın! Dağ gibi dert gelse de; doğru yoldan çıkmasın! Kavuşabilmek için, ölüm sen ne güzelsin! Ayrılmazsın peşimden, gölge gibi gezersin! İnşallah yakalarsın, gafletsiz bir anımda. Tövbe edip ağlarken, Rabb’imin huzurunda. Gülerek son veririm, ruhumdaki hasrete. Şehitlik nasip olur, kavuşurum vuslata. 12 Mayıs 2002 Yaş