Açlık ve Terbiye
Açlık ve Terbiye Bilmiş ol ki beden, aç kalmayınca itaatkâr olmaz. Onu tokken ibadete sevk etmek, soğuk demiri döğmek gibidir… O beden ve ondaki nefis ağlasa ve inim inim inlese de aklını başına al, Müslüman olmaz… Nefis, kıtlık zamanı Musa’nın huzurunda yerlere kapanıp yalvaran Firavuna benzer. Eğer şeytan sütü emmekten cesedi menedersen, o sütten kesilmeye karşılık, birçok nimetler yersin. Vah yazık ki, bir iki lokma yemek yemiştim, onun tesiriyle fikir galeyanı buz gibi dondu. Bugün kahvaltı yaptım olmaz, yarın şu saatte gel… Bir insanın ölmeyecek kadar yemesi farzdır. Mümkün iken yemez de açlığından ölürse intihar etmiş, kendi canının katili olma günahıyla günahkâr olmuş olur. Sonra ölümden koruyacak miktardan fazla olarak ibadete kuvvet kazanmak için yemek mendubdur. Tam doyacak kadar yemek mübah, ondan fazlası haramdır. Fazla yemek nefsi azdırmaya sebep olur. Nefis azdığı zaman sahibine zarar verir. Yemede içmede hep iki cihan güneşi sevgili peygamberimizin sünne
