İnsan İslam Ahlak

Bu Vatan Böyle Kurtuldu   Eski Bir İstanbul Hanımefendisi Anlatıyor… Yıl 1919. İstanbul baştan aşağı İngilizlerin işgali altındaydı. Liseyi yeni bitirmiştim . Güzel bir kızdım. Dünür gelmeye başladılar . Biri avukatmış. Gösterdiler uzaktan, boylu poslu yakışıklı bir delikanlıydı, beğendim. Nişanlandık. Nişanlımı seviyordum . Mutlu bir yuva kurmak hevesi ile lamba ışığının altında sabahlara kadar oyalar örüyor, çeyizler hazırlıyordum . Ama çok geçmedi ki mahallede bir dedikodu yayıldı . Ayşe’nin nişanlısı avukat değilmiş, ipsizin biriymiş, üstelik cami önlerinden tabut taşıyarak karnını doyuruyormuş) dediler. Alt üst oldum . Babam götürdü, uzaktan izledik, gerçekten de tabut taşıyordu… Yıkıldım. Nişanı atıp, ayrıldık . Aradan 5 yıl geçti. Evlenmiştim, Bir de çocuğum olmuştu 1924 yılıydı... Artık ülkemiz özgürdü . Bir gün Beyoğlu’nda rastladım ona. Oğlum yanımdaydı . Beni görünce titredi, ceketini düğmeledi . Saygı göstererek durdu önümde . “- Vaktiniz var...

Namusumuz Kurtuldu      Afrin’deki Zeytin Dalı Harekâtı bütün hızıyla sürerken, bölgede teröristlerden kurtarılan bir köyde yaşayan “Çavkari Simon” isimli Süryani kızın yazdığı mektup yürekleri dağladı:      “Esir şehrin kızından… Bunları yazdığım için çok korkuyorum. Siz gelince Süryani, Arap, Kürt ve Türkmenlerin esareti, teröristlerin de hayali bitti. Esaret altında yaşamak çok kötü. Çünkü tecavüz, gasp ve ölüm her an ensemizde. Her türlü haberleşme yasak ve sıkı denetimde. Zaten dünyanın da kulakları tıkalı.      Aslında yaşadıklarımız dünyaca malum sır. Ben 5 çocuklu ailenin üçüncüsü 14 yaşındaki kızıyım. Babam 6 yıl önce öldü. 4 yıldır her türlü yabancı teröristler burada. PYD/PKK dışında DEAŞ’lılar da var ve çok güzel anlaşıyorlar. En büyük ablam evli, burada değiller.      İkinci ablam geçen yıl Azad isimli teröristin evimizde tecavüzü neticesi hamile kaldı. Daha sonra da intihar etti. ...