İnsan İslam Ahlak

Ateistin Biri Ateistin biri, doğa, tabiata hayran kalarak ormanın içinde dolaşıyormuş. “Tabiat ne güzel ağaçlar, renkler yaratmış. ” Diye düşünerek dolaşırken; Aniden karşısına kocaman, vahşi bir ayı çıkar, ateist adam korkar ve kaçmaya başlar. Ateist önde ayı arkada koşarken ayı sonunda adamı yakalar altına alır. Ayı tam pençesini kaldırıp adama vurmak üzere iken ateist adam can havli ile; ''Allah'ım yardım eyle!'' diye bağırır. Bir anda her şey donar; nehir akmaz, rüzgâr esmez, yapraklar kımıldamaz olur. Ayıda pençesi havada öylece donakalır. Hemen yanı başlarında bir ışık belirir, ışığın içinden bir ses şöyle der ''Hani sen tanrı tanımazdın, şimdi ne oldu'' Ateist utanarak başını öne eğer. Işıktaki ses devam eder. Hadi dile ne dilersen, kabul edilecektir.  Ateist adam ''Ben şimdi iman ettim desem buna yüzüm yok, bunu istemeye hakkım da yok, ama bu ayı iman ederse belki benim kurtulma şansım olur, ben ayının iman etmesini

Zalimin Hasmı Allah’tır Veheb İbni Selâm (R.A.) der ki; " Zorbanın bir bir köşk yapar, etrafına bir sûr çeker. Bu arada yaşlı bir kadın gelerek köşkün yakınına barınabileceği bir küçük kulûbe yapar. Bir gün zorba atına binerek gelir, köşkün çevresini gezer. Bu arada yaşlı kadının kulübesi gözüne ilişir, "Bu kimindir" diye sorar, kendisine kulübenin yaşlı ve yoksul bir kadının barınağı olduğu söylenir. Zorbanın emri ile kulübe derhal yıkılır, kadın gelince kulübesinin yıkıldığını görür, "Kulübemi kim yıktı" diye sorar, kendisine "Kral onu görünce yıktırdı" diye cevap verilir. Bunun üzerine kadın başını göğe kaldırarak der ki, "Yâ Rabb'i, ben burada yoktum, peki sen neredeydin?" Bunun üzerine Ulu Allah Cebaril'e içindekiler ile birlikte köşkün altını üstüne getirmesini emreder, Cebrail de aldığı emri derhal yerine getirir. Söylendiğine göre Bermekilerin ileri gelenlerinden biri oğlu ile birlikte zindana atılınca oğul bab