İnsan İslam Ahlak

  Sultanım Kapında Bana da Yer Ver   Çözülür dizimin bağı çözülür; Sultanım ismini duyduğum zaman... Gözyaşlarım sıra sıra dizilir; İsmini ağzıma aldığım zaman... Ezilir bedenim, ruhum ezilir; Sultanım ismini duyduğum zaman...   Sultanım kapında bana da yer ver; Sancağın altına girdiğim zaman... Ne olur boynumu bükük bırakma; Mahşer günü sana geldiğim zaman...   Bükülü bellerim, dilim tutulur; Yüreğime kızgın hançer sokulur; Kurudu dudaklarım, nutkum alınır; İsmini ağzıma aldığım zaman... Ciğerlerim parça parça bölünür; Sultanım ismini andığım zaman...   Sultanım kapında bana da yer ver; Sancağın altına girdiğim zaman... Ne olur boynumu bükük bırakma; Mahşer günü sana geldiğim zaman...

  Mahşer Günü Gel Efendim!   Arafat meydanındayken, ümmetin seni ararken; Yetim misali koşarken mahşer günü gel efendim!   Gel efendim! gel efendim! Mahşer günü gel efendim! Gel efendim! Gel efendim! O dar günde gel efendim!   Zebaniler yaklaşırken, nar-ı Cehennem yanarken; Yüce Mevlâm gazaptayken, mahşer günü gel efendim!   Gel efendim! Gel efendim! Mahşer günü gel efendim! Gel efendim! Gel efendim! O dar günde gel efendim!   Günah sevap tartılırken, ümmet telaş içindeyken; Ol mizanın başındayken, mahşer günü gel efendim!   Gel efendim! Gel efendim! Mahşer günü gel efendim! Gel efendim! Gel efendim! O dar günde gel efendim!   Eller ayaklar şahitken, feryatlar arşa çıkarken; Perişan halim garipken, mahşer günü gel efendim!   Gel efendim! Gel efendim! Mahşer günü gel efendim! Gel efendim! Gel efendim! O dar günde gel efendim!   Güneş bir karış yakınken, ahiret âlemindeyken; Mahşer halkı perişanken, mahşer günü gel efendim!   Gel