Yarın öleceksin!” Deseler…
“Yarın öleceksin!” Deseler… Ölümün olduğunu unuttuğumuz bu dünyada, Ne çok saçma şeyi dert ediniyoruz kendimize. “Para!”, “Mal!”, “Mülk...” “Kırgınlık!”, “Kavga!”, “Gurur…” “Yarın öleceksin!” deseler; bu kadar rahat tartışabilir miyiz, sevdiklerimizle? “Yarın görüşürüz, haftaya ararım!” “Tatilden sonra oradayım…” Ne basit kurduğumuz cümleler… Hiç ölmeyecek gibi kibirli ve gururlu yaşıyoruz... Keşke yarın ölecek gibi, merhametli yaşayabilsek… Eksilen eksilene... Ne diyordu şair? “İnsan insanı; ya tamamlayamadı; Ya da tam anlayamadı...”