Âcizliğimizin İtirafı: Duâ
Âcizliğimizin İtirafı: Duâ Cenâb-ı Hak buyuruyor: “Rabbiniz buyurdu ki: “Bana dua edin de duanızı kabul edeyim. Bana ibadet etmeyi (dua etmeyi) kendilerine yediremeyenler cehenneme zelîl olmuş bir halde gireceklerdir” (Mü’min, 60) Rasûlullah (sav) buyurdular: “Allah katında, duadan daha kıymetli bir şey yoktur.” (Tirmizî, Deavât, 1/3370 ) İnsanoğlu, hayatın inişli ve yokuşlu yollarında bazen hoşuna giden, bazen de kendisini içten içe yıpratan hâdiselerle karşılaşır. Neşe ve mutluluk veren olaylar, onu minnet ve şükran hislerine yönelttiği gibi; üzüntü, musîbet ve keder ânları da yürek darlığı, gönül yorgunluğu ve yalnızlığa sevk eder. Duâ, insanın kâinâtı yoktan var eden ve her şeye hükmü geçen Allah Teâlâ’ya sığınması, O’na yalvarıp yakarması; kendi acz, eksiklik ve zayıflığını itirafıdır. Gerçekten kâinâttaki bütün hâdiseler, Allahü Teâlâ’nın ezelî ilmiyle takdir buyurduğu bir kadere bağlıdır. Onun ilmi hâricinde iyi-kötü hiçbir şey gerçekleşmeyeceği gibi,