İnsan İslam Ahlak

Sevgili Kula Gelen İki Sıkıntı   Hikmet ehli zatlar buyuruyor ki: Allahü Teâlâ’’nın sevdiği bir kulun başına iki sıkıntı gelir:   Birincisi, bedenine sıkıntı gelir. Bu kimse, ağlar sızlar, dua eder, tevbe eder, günahları affedilir.   İkincisi, insanlar onun hakkında ileri geri konuşurlar, iftira ederler. Onun günahlarını yüklenirler, temize çıkarırlar.   Cem-i zıddeyn muhaldir. Yani iki zıt şey bir arada bulunmaz. Bir şeyde iki sevgi aynı anda bulunmaz. Bir kalpte hem dünya sevgisi, hem de ahiret sevgisi bir arada bulunmaz.   Allahü Teâlâ’nın veli kulları, âlimler, evliya zatlar görülünce Allahü Teâlâ hatırlanır. Genel bir kaide vardır; kim neye en çok düşkünse, o kişi görülünce düşkün olduğu şey hatırlanır. Dolayısıyla, evliya kullar görülünce de Allahü Teâlâ hatırlanır.   Birisi bize Allah için ihlâsla bir şey sorarsa, eğer biz de Allah için ihlâsla cevap verirsek, verdiğimiz cevap yanlış olsa bile, bu samimiyetten dolayı Allahü ...

Başımıza Gelen Sıkıntılar, İmtihan mıdır?   İki Cihan Güneşi Sevgili Peygamberimiz Muhammed Mustafa Sallallahü Aleyhi Vesellem’in buyurduğu: "Ben ilim şehriyim; Ali ise kapısıdır." (el- Cami’us-Sağir 1/415, Sevaiku'l-Muhrika 73; Tehzibu't-Tehzib 6/320; Müstedrek-i Hâkim 3/126) Hz. Ali Radiyallahü Anh'a sordular: "- Başımıza gelen sıkıntılar, imtihan mıdır; yoksa ceza mı?" İlmin kapısı cevap verdi: "- Eğer bizi Allah'ü Teâlâ’ya yaklaştırıyorsa imtihandır; uzaklaştırıyorsa cezadır." “Yeryüzünde vuku bulan ve sizin başınıza gelen herhangi bir musibet yoktur ki biz onu yaratmadan önce, bir kitapta yazılmış olmasın. Şüphesiz bu Allah'a göre kolaydır. Elinizden çıkana üzülmeyesiniz ve Allah'ın size verdiği nimetlerle şımarmayasınız diye (böyle yaptık.) Çünkü Allah, kendini beğenip övünen hiçbir kimseyi sevmez.” (Hadid Sûresi, 22)

  Uhud Dağından Ağır Gelen Amel   Hz. Aişe Radiyallahü Anha Validemiz, rüyasında kıyametin koptuğunu, insanların mahşer yerine toplandıklarını gördü. Bir kadının ameli Uhud Dağı’ndan da ağır geldi. Hz. Aişe Radiyallahü Anha o kadını tanıyordu. Uyanınca onu çağırttı ve amelinin ne olduğunu sordu. Kadın söylemekten çekindi. Hz. Aişe Radiyallahü Anha ısrar edince dedi ki… Şu yedi hususla amel etmeye çok dikkat ederim…   1- Kendimi hep korudum. Hiçbir zaman beni mahremimden başkası görmedi. 2- Elimde oldukça benden bir şey isteyeni hiç boş çevirmedim. 3- Hiçbir zaman yalnız yemek yemedim. 4- Ezan okunmadan önce namaza hazırlandım. 5- Müezzin ezan okuyunca onun söylediklerini ben de söyledim. 6- İstişare etmeden, danışmadan bir şey yapmadım. 7- Akrabamdan benden alakayı kesmiş olanı, ben aradım, ziyaret ettim. Bunun üzerine Aişe Radiyallahü Anha validemiz; “Senin mizanın, işte bununla ağır oldu.” Buyurdu. (Ravzâtü’l Ulemâ)

  Sana gelen iyilik Allah’ü Teâlâ’dandır...   Âlemlerin Rabbi Allah’ü Teâlâ Buyuruyor ki: مَٓا اَصَابَكَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللّٰهِ ؗ  وَمَٓا اَصَابَكَ مِنْ سَيِّئَةٍ فَمِنْ نَفْسِكَؕ وَاَرْسَلْنَاكَ لِلنَّاسِ رَسُولاًؕ وَكَفٰى بِاللّٰهِ شَهٖيداً ﴿٧٩﴾ Sana gelen iyilik Allah’tandır. Başına gelen kötülük ise nefsindendir. Seni insanlara elçi gönderdik; şahit olarak da Allah yeter. (Nisa 79) Ya Rabbi! Bizleri nefsini tezkiye (temizleyen); kalbini tasfiye eden (arındıran) bahtiyar kullarından eyle!

            Namaza Gelenler Başka; Camiye Gelenler Başka…   Harun Reşid Rahmetullahi Aleyh, bir Ramazan günü Behlül Rahmetullahi Aleyh'e, akşam namazında camiye gitmesini ve namaza gelen herkesi iftara davet etmesini söyledi. Akşam oldu, namaz kılındı, namazdan sonra Behlül Rahmetullahi Aleyh 5-10 kişilik bir grupla çıka geldi. Harun Reşid şaşırdı: - Akşam camiye bu kadar insan mı geldi? Behlül Rahmetullahi Aleyh cevap verdi: - Siz bana camiye gelenleri değil, namaza gelenleri iftara çağır dediniz. Namazdan sonra cami kapısında durdum, çıkan herkese hocanın namaz kıldırırken hangi sureyi okuduğunu ve daha başka şeyler sordum. Onları da yalnız bu getirdiğim kişiler bildi. Camiye gelen çoktu ama namaza gelen bu kadarmış.

Ey dünyaya gelen kişi, ölenleri görmez misin? Kahkahayla gülen kişi, kara yere girmez misin? İster bey ol, ister paşa, Âdem gibi bin yıl yaşa, Ecel bir gün gelir başa, kara yere girmez misin? Ayağını bastığın yer, kulak ver ki sana ne der, Hani önceden gelenler, kara yere girmez misin? Mamureler harap olur, nazik beden toprak olur, Bu dünya bir serapolur, kara yere girmez misin? Zevkü sefaya aldandın, nefsin hilesine kandın, Dünya sana kalır sandın, kara yere girmez misin? Melekül mevt canın alır, sevdiklerin baka kalır, Ne taç ne de hırka kalır, kara yere girmez misin? Soyacaklar elbiseni, koyacaklar kabre seni, Boş geçirme nefesini, kara yere girmez misin? Aşkî ölümden ibret al, baki değil evlât iyâl, Düşmanına kalır bu mal, kara yere girmez misin?

Naat-ı Şerîf: O Gece Sendin Gelen Yâ Hazreti Muhammed...   Arş’ın kubbelerine adı nurla yazılan, İsmi semâda “Ahmed”, yerde “Muhammed” olan Yedi katlı göklerde Hak cemâlini bulan, Evvel-ahir yolcusu yâ Hazreti Muhammed...   Sağnak nur yağmurları inerken yedi kattan, O gece sendin gelen, ezel kadar uzaktan, Melekler her zerreye müjde verirken Hak’tan, O gece sendin gelen yâ Hazreti Muhammed...   Güneşler, o gecenin nuruna secdederken, Yıldızlar meşk içinde, kâinat vecdederken, Bütün hamd ü senalar Yüce Rabb’e giderken, O gece, sendin gelen, yâ Hazret-i Muhammed   Kâbe’de şirk taşları, putlar yere dönerken, Cehâlet bayrakları, birer birer inerken, Bin yıllık küfr ateşi, ebediyyen sönerken, O gece sendin gelen yâ Hazreti Muhammed...   O gece Save gölü, mu’cizeyle kururken, Kisra saraylarında, sütunlar savrulurken Arz’dan arş’a âlemler rahmetini bulurken O gece sendin gelen yâ Hazreti Muhammed...   Sen ki; d...

  Çanakkale Savaşında 64 Yıl Sonra Köyüne Gelen Gazi (Gerçek ve Çok Acıklı Bir Savaş Hikâyesi) “… Rahmetli Seyit İlşekerci’nin eczanesinde oturuyordum. İçeri genç bir karı-koca girdi. Bana: “- Hocam, sizi televizyonlardan tanıyoruz. Bizim dedelerimiz de Çanakkale’de kalmışlar. Dönmemişler. Bir sorumuz var. Çanakkale Savaşları’na katılıp da en son gelen kaç tarihinde geldi?” diye sordular. Ben: “- Kayıtlara göre en son 1952’de iki kişi dönmüş. Biri Burdur’a, diğeri Zonguldak’a dönmüşler.” dedim. Yanımda oturan Üçpınar köyünden Remzi isimli arkadaş atıldı: “- Hocam, o da bir şey mi? Bizim köye tam 64 yıl sonra biri çıktı geldi.” Ben çakı bulmuş çocuk gibi sevinerek atıldım: “- Nasıl oldu? Anlat bakalım.” 1978 yılında Balıkesir İstasyonunda elinde bir torba, garip kıyafetli yaşlı bir ihtiyar iner. İstasyon önündeki taksilerden birine sorar:             “- Oğlum, beni Üçpınar köyüne götürü müsün? “- Götüre...

  Haram Sevdası İle Gelen Tehlikeler   Kefen; 5 harf. Unutarak geliyoruz her birimiz dünyaya. Kimimiz sapıveriyor unutuyor geliş amacını. Kimimiz taht kuruyor arşın merkezinde daha göç etmeden. Mal, mülk, sevda yalanına düşüyor insan dünyada.   Fakat elimizde ne bir altınla geliriz dünyaya, ne de üzerimizde bir kıyafet ile. Ve dönerken asıl yerimiz kabristana üzerimizde bir kefen bir de biz. Öyleyse bir namusumuz verilmiş korumamız gereken dünyada bir de iman ile takvanız. İnsanı yücelten takvadır. Dünya malı Allah'ın tebessümüdür. Ona bak, ama sarhoş olma… Gelirken olmayan yanımızda, giderken de olmayacak olan elbette zaten bizim değildir hiçbir zaman.   Öyleyse nedir bu "evi barkı olmak"? Biraz keyfetmek için yıllar yılı dert çekmek. Öyleyse bir namusumuz verilmiş korumamız gereken birde iman ile takvamız. Fani aşk ile saadet ne kadar mümkün değilse; haram sevda ile namus da o kadar imkânsızdır.   O halde namus ile takva elbette daha üstündür...

Medine Yahudîlerinin İleri Gelen Âlimlerinden Biri Olan Abdullah Bin Selâm Nasıl Müslüman Olmuştur? Yahudilerin buna tepkisi ne olmuştur? Hz. Yusuf Aleyhisselâm'ın sülâlesinden olan Abdullah b. Selâm Radiyallahü Anh, Medine Yahudilerinin ileri gelen âlimlerinden biri idi. Büyük bir âlim olan babası Selâm'dan birçok şeyle birlikte, Tevrat'ı ve tefsirini de öğrenmişti. Ayrıca, babası, âhir zamanda gelecek peygamberin sıfat ve alâmetleri ile yapacağı işleri de kendisine anlatmış ve, "Eğer o, Harun neslinden gelirse, ona tâbi olurum, yoksa tâbi olmam." demişti. Selâm, Efendimiz Sallallahü Aleyhi Vesellem henüz Medine'ye gelmeden önce de vefat etmişti. Resûl-i Kibriya Efendimizin Sallallahü Aleyhi Vesellem Medine'ye gelişini Müslümanlara müjdeleyen Yahudînin sesini Abdullah b. Selâm da işitmiş ve kendisini tutamayarak, "Allahü Ekber!" deyip tekbir getirmişti. Bunu duyan halası, "Allah, seni umduğuna erdirmesin! Vallahi, Musa Peyga...