Sıradan Bir Gündü
Sıradan Bir Gündü Her gün aynı saatte kalkar kahvaltısını yapar hanımının duasıyla işine gitmek için yola koyuluyordu. Sıradan bir gündü… Sıradan bir güne gözlerini açtı genç adam. Her gün aynı saatte kalkar, kahvaltısını yapar, hanımının hayır duasıyla işine gitmek üzere yola koyuluyordu. Haftanın altı günü kurulmuş saat gibi hep aynı şeyleri tekrar eder dururdu. Yine kahvaltısını yaptı, giyinip hayır duayla yola çıktı. Hava soğuktu; işine yaya gideceği için içi titriyor, bir an önce işine varmak için hızlı hızlı yürüyordu. Biraz gitmişti ki önünde yaşlı, hırpani bir adam belirdi. Adam yolunu kesip, bir şeyler mırıldandı. Genç adam anlamamıştı, söylediklerini. Ona doğru hafifçe eğildi. “— Buyur amca, bir derdin mi var?” dedi. Adam titrek bir sesle; “— Ekmek!” diyebildi. Genç adam elini cebine attı, ekmek parası çıkarıp ihtiyara uzattı. Adam parayı eliyle iterek yine; “— Ekmek, bana ekmek al!” dedi. İşine geç kalıyordu, henüz dükkâ