Aldattın Kandırdın Beni
Aldattın Kandırdın Beni İnânmak yokmuş sana, ey dünyâ aldattın beni; Seni seven pişmân imiş, aldattın kandırdın beni… Ben sanırdım bakidir o, meğerki o fâni imiş; Bildim şimdi ne olduğun, aldattın kandırdın beni… Bir kez ibret almadım, yâ ben niçin aldandım; Pişmân oldum uyandım, aldattın kandırdın beni… Her ne istersen verdin, ben sana kalırım derdin; Yüzüme güldün yürüdün, aldattın kandırdın beni… Gel ey Sıddık dön Allah’a, uyma nefse şu cihana; Dünyâ sözün hep yalandır, aldattın kandırdın beni…