İnsan İslam Ahlak

Liderlikte 7 Öldürücü Günah Dr. Uğur Tandoğan / not defteri Yöneticiler de insandır. Hangi seviyede olursa olsun, insan hata yapar. Ancak başkalarına da zarar veren hatalar günah sınıfına girer. Eğer yönetici organizasyonun tepe noktasında ise, bazı günahları öldürücüdür. Başında bulunduğu organizasyona, çevresindekilere ve kendisine büyük zarar verir. William A. Cohen, Peter Drucker’ın yanında yetişmiş birisi. Liderlik üstüne yazdığı kitabının (Drucker on Leadership) bir bölümünde buna değiniyor. Liderlikteki öldürücü olarak nitelendirilecek 7 günahı sıralamış. Çevremde gördüğüm yöneticilerde bu günahların bir kısmına çok rastlıyorum. Bakalım sizin çevrenizdeki yöneticiler ne kadar günahkar? 1-Kibir Bu yedi günahtan belki de en ciddisi budur. Çok masum gibi görünür. Ancak diğer günahlara, bu günahtan yol geçer. Kişilerin yaptıkları işlerle gurur duyması doğaldır, duymalıdır da. Ancak bu günahın yoluna sapanlar kendilerini çok özel olarak görmeye başlarlar. Bu günahı

Hâtim-i Esam Kuddise Sirrûh Hazretlerinin Hikmetli Sözleri ·           Dünyadaki her şeyin sonunda harap, sahiplerinin de toprak olacağını unutma. ·           Ey kul! Sen, sana karşı bir kusur işleyen kardeşine kızdığın halde, yüce Rabb’ine karşı isyan eden nefsine hiç kızmazsın; bu insaf mıdır? ·           Bir kimsenin evinden veya yakınından bir cenaze çıkar da o kimse bundan ibret almazsa, ona ne ilmin, ne hikmetin ne de bir vaazın faydası olur. ·           Dünyada her şeyin sonunun harap ve her şahsın gideceği yerin toprak olduğunu gördüğün zaman dünyaya ibretle bakanlardan olursun. ·           Dilini gıybetten, yalandan, hasetten, boş sözden koru. Kötü arkadaşlardan ayrıl. Günahlarını bilip Allah Teâlâ’dan utan ve ölüme hazırlan. ·           Mevlâ’nın hizmetine dört elle sarıl ki dünya boyun eğerek, ahiret de âşık olarak sana gelsin. ·           Acele şeytandandır ancak şu beş yer hâriç:        1- Misafir geldiği zaman yemek yedirmekte,        2-

Büyük Bir Velinin Dilinden Allah Dostları Kur’an ve sünnete ölümüne bağlıydılar. Allah kendilerinden razı olsun, onlar, bir gölgenin sahibini takip ettiği gibi Kur’an ve sünneti takip ederlerdi. Onlara göre gerçek sûfi, ilim üzere ihlâsla amel eden kimseydi. Bu tarifin dışında kalanlara hakiki manada sufi ya da Allah dostu demezlerdi. Onlar, bir adamın havada bağdaş kurup oturduğunu görseler buna hiç kıymet vermezlerdi. Onun edebine ve ameline bakarlardı. Ameli sünnete uyuyor ise yaklaşırlardı, yoksa uzaklaşırlardı. Onlar, ilim ve amellerine riya ve gösteriş karıştırmaktan son derece korkarlardı. Yahya b. Muaz rahmetullahi aleyhe, “Bir kimsenin ihlâsa ulaştığının alameti nedir?” diye sorduklarında: “Süt emen çocuk gibi, kendisini övene de sevene de hiç aldırış etmeyip, işine, ibadetine devam etmesidir.” demiştir. Büyük veli Fudayl b. İyaz kuddise sırruhunun şu sözü ne güzeldir: “İnsanlar görsün diye amel etmek riyadır. Yapman gereken bir ameli insanlardan çekinip te

Sultan Abdülhamid’i Tahttan Nasıl İndirmişlerdi Prof. Dr. Mustafa Armağan Tarih: 27 Nisan 1909. Yer: Yıldız Sarayı, Küçük Mabeyn Köşkü. Sultan 2. Abdülhamid'in tahttaki son dakikaları. Yalnızdır, Sultan, gözü gibi baktığı asker tarafından işgal ve hatta yağma edilmiş olan Yıldız Sarayı'nın bir köşkünde iki haremağasıyla beraber gelecek haberlere muntazırdır. Öylesine kuşatılmıştır ki etrafı, bırakın kendisine kahve ikramını, aç kalmış çoluk çocuğuna ekmek bile bulamamaktadır. 33 sene eteğinin bir ucu Adriyatik'te, öbürü Basra Körfezi'nde serili bir imparatorluğu kurtlara yem etmemek için çırpınmış olan Sultan Abdülhamid şimdi kendi evladı gözüyle baktığı asker kılıklı eşkıya tarafından tahtından düşürülmektedir. Efendim, dağa çıkan Resneli Niyazi çok dürüst, namuslu ve kahramanmış! Geçin efendim bunları. Cuma vakti cümle erat ve zabitan namazdayken tabur kasasını kırarak 200 Hamidî altını çalan ve devletin silahlarına el koyarak adamlarıyla dağa çı

Suriyeli Bir Hanımefendi Anlatıyor…   Halep de 3 katlı bir evimiz vardı. Halep çarşısında iki tane dükkânımız vardı. Ben ise hemşireydim. Dört çocuğumuz ile hali vakti yerinde denilen sayılı kişilerdendik.  Irak’ta savaş başladı. Televizyondan seyrediyorduk her şeyi. Gazetelerde gördüğümüz resimlere bakıp bakıp üzülüyorduk. Elimizden bir şey gelmez deyip dua ediyorduk. Ama hiç bir zaman Irak’ta yaşananların bizim de başımıza geleceğini düşünmedik. Önce hiç tanımadığımız yabancı insanlar geldi. Ne istiyorlardı ben bilmiyorum ama mahallenin sözü en çok geçenleriyle görüşüyorlardı sürekli. Ben Şam'a gittiğim bir gün o bizim mahalleye gelen yabancı adamları Şam'da Esad yanlılarıyla yemek yerken de gördüğüm de onların her iki tarafı kışkırtmak için gelen ajanlar olduğunu anlamıştım. Ama artık iş işten geçmişti. Çünkü insanlar çoktan sokakları doldurmuştu. Sonrası nasıl da hızlı gelişti anlayamadık. Şehirler, Köyler bombalanıyor ve binlerce insan ölüyordu. Artık n