İnsan İslam Ahlak

Miskinlikte Buldular   Miskinlikte buldular, kimde erlik var ise, Merdivenden ittiler, yüksekten bakar ise.   Gönül yüksekte gezer, dembedem yoldan azar, Dış yüzüne o sızar, içinde ne var ise.   Ak sakallı pir koca, hiç bilmez ki hali nice, Emek yemesin hacca, bir gönül yıkar ise.   Sağır işitmez sözü, gece sanır gündüzü, Kördür münkirin gözü, alem münevver ise.   Gönül Calap'ın tahtı, gönüle Çalap bahtı, İki cihan bedbahtı, kim gönül yıkar ise.   Sen seni ne sanırsan, ayrığa da onu san, Dört kitabın manası, budur eğer var ise.   Bildik gelenler geçmiş, konanlar geri göçmüş, Aşk şarabından içmiş, kim mana duyar ise.   Yunus yoldan ırmasın, yüksek yerde durmasın, Sinle Sırat görmesin sevdiği didar ise.   Yunus Emre Kuddise Sirrûh   Dem-be-dem:  Zaman zaman Münevver:  Aydınlık, bilgili, aydın Çalab:  Allah (c.c.) Pir hoca:  İhtiyar Bedbaht:  Talihsiz, kötü talihli Sin:  Mezar Sırat:  Cennete giden yol

  Adımız Miskindir Bizim   Biz kimseye kin tutmayız, Ağyar dahi dosttur bize. Kanda ıssızlık var ise Mahalle vü şardır bize   Adımız miskindir bizim, Düşmanımız kindir bizim. Biz kimseye kin tutmayız, Kamu âlem birdir bize.   Pişrev bize Kur'an'durur, Vatan bize cennetdürür. Cehennemi Hak yandırır, O gül-i gülzardır bize.   Vatan bize cennetdürür, Yoldaşımız ol Hak'durur. Hak'tan yana yönelicek, Başka yollar dardır bize.   Dünya bir avrattır karı, Yoldan iltir niceleri. Sürün gitsin o ağyarı, Onu sevmek ardır bize.   Dünya haramdır haslara, Lâkin helâldir hamlara. Biz dünyayı dost tutmayız O dünya murdardır bize.   Yunus eydür: Allah deriz, Allah ile kapılmışız. Dergâhına yüz tutuban, Hemen bir ikrardır bize.   Yunus Emre Kuddise Sirrûh