İnsan İslam Ahlak

Sıkıntılı Zamanlarda Okunacak Dualar Sahabeden Abdullah ibn Abbas Radiyallahü Anh diyor ki; Peygamberimiz Sallallahü Aleyhi Vesellem sıkıntılı zamanlarda şöyle dua ederdi: لَا إِلٰهَ إِلاَّ الٰهّلُ الْعَظي۪مُ الْحَلي۪مُ لَا إِلٰهَ إِلاَّ الٰهّلُ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظي۪مُ لَا إِلٰهَ إِلاَّ الٰهّلُ رَبُّ السَّمٰوَاتِ وَرَبُّ الْأَرْضِ وَرَبُّ الْعَرْشِ الْكَري۪مُ Okunuşu: “Lâ ilâhe illâllâhül-‘azîmül-halîm. Lâ ilâhe illâllâhü Rabbül-‘arşil-‘azîm. Lâ ilâhe illâllâhü Rabbü’s-semâvâti ve Rabbül-ardi ve Rabbül-‘arşil-kerîm.” Anlamı: “Büyük ve halim olan Allah’tan başka ilâh yoktur. Yüce Arş’ın sahibi Allah’tan başka ilâh yoktur. Göklerin, yerin ve kıymetli Arş’ın Rabbi olan Allah’tan başka ilâh yoktur.” (Buhârî, De’avât, 26; Tirmizî, De’avât, 40) Sahabeden Sa’d b. Ebi Vakkas Radiyallahü Anh der ki; Peygamberimiz Sallallahü Aleyhi Vesellem’in şöyle dediğini duydum: “Ben bir kelime biliyorum ki, kim onu söylerse mutlaka aydınlığa çıkar. O da kardeşim Yunus

İflas Ve Mutluluk           Atalay isminde bir adamın küçük ve şirin bir bakkal dükkânı vardı. O zamanlar Atalay gayet dinine sadık, namazında niyazında olan, zekâtını zamanında veren, 2 üniversiteli çocuğa bile burs veren bir adamdı…           Sonra bakkal dükkânını büyütüp market açtı. O zaman namazını biraz aksatmaya başladı çünkü artık işleri çoğalmıştı. Ve işleri güzel gitti, bir market daha açtı, O zamanda artık iyiden iyiye namazı bıraktı.           Sonra bir market daha ve bir market daha...           Artık Atalay 4 market sahibiydi. Burs alan gençler bir gün Atalay’ın yanına geldi, yanlarında 2 arkadaşını daha getirip ve derler ki; Atalay Bey artık işleriniz çok iyi… 4 marketiniz var bu arkadaşlarımıza da burs verseniz, bizler gibi onlarında çok ihtiyaçları var, dediler.           Ama Atalay ters cevap verdi; “Zaten size zor veriyorum, biz bu paraları sokaktan mı topluyoruz’’ dedi. Çocuklar çok şaşırdı, sanki o bir yıl önceki Atalay gitmiş başkası gelmiş. Bir şey

İyilik Ve Sonuçları İyi insan olmak Bir Okuyucumuzun bizlerle paylaştığı çok güzel bir hikaye, Benim babam bir öğretmendi ve yardım etmeyi çok severdi özellikle de öğrencilerine. Fakat her daim gizli yapardı. Size babamın yaşadığı bir olaydan bahsedeceğim. Bundan yıllarca önce yeni atandığı okulun bahçesini gezerken su çeşmesinin yanındaki çam ağaçlarının arasından bir ağlama sesi duyuyor ve yanına yaklaştığında ağlayanın kendi sınıfının öğrencilerinden birisi olduğunu farkediyor. Kıyafetlerinden maddi durumu yerinde olmadığı anlaşılıyor . Yanına gidiyor ve: -Hayırdır ne oldu niçin ağlıyorsun evladım? -Arkadaşlarım oyun oynuyor fakat kolum sakat olduğu için beni dışlıyorlar. -Gel bakalım sen benimle, diyor ve çocukla beraber onu oyundan dışlayan diğer çocukların yanına gidiyorlar. Babam onlara bu yaptıklarının doğru olmadığını, onun yerinde onlarında olabileceğini ve herkesin de birer engelli adayı olduğunu söylüyor. Daha sonra doğru öğretmenler odasına gidip doktor