İnsan İslam Ahlak

Alma Mazlumun Ahını! Aklın varsa kulak kabart, doğruyu söyleyen sese; Ahirette işe yaramaz, dolu mide, dolu kese; Âşık olma dünya fânî, hayallerse hep vesvese; Doğru yolu bulmak zordur, nefis var iken herkeste, “Alma mazlumun âhını, çıkar âheste âheste…” İnsan denen âdemoğlu, sanma ömrün bin yıl sürer, Günah bir mikroba benzer, yer buldu mu hemen ürer, Bilemezsin neler oldu, defterini felek dürer; Can nedir ki bire gāfil, çıkar gider bir nefeste, “Alma mazlumun âhını, çıkar âheste âheste…” Sanma ilim beyhûdedir, ilim öğren aklın varsa, Vazgeçme hiç öğrenmekten, karanlıklar nûru sarsa, Kurtuluş yok bir gün eğer aklın nefsine uyarsa; Zır cahilden daha makbul, yontulmamış bir kereste; “Alma mazlumun âhını, çıkar âheste âheste…” Mal ile mülk fayda etmez, sakın aldanma dünyaya, Amca, dayı sağ olsun da, sakın dalma bir rüyaya, Niyet cennet ise eğer, asla bulaşma riyâya; Çıkarsın huzûra bir gün, durursun elleri beste; “Alma mazlumun âhını, çık

Dua Almaya Bakın!             Vaktiyle bir ateşperest, oğlunu evlendirmektedir.             Düğün günü çok koyun ve inek kesilir. Et kokuları mahalleyi sarar.             Ancak evin bitişiğinde, Müslüman, dul bir kadın, dört yetimiyle yaşamaktadır.             Hepsi de günlerdir açtırlar. Kadıncağız, düğün evinin kapısını çalıp, “ateş” ister. Ancak maksadı başkadır.             “Belki yemek verirler” diye gitmiştir.             Adam, kadının niyetini anlasa da, bir şey vermez. Kadıncağız, bir daha gidip ‘ateş’ ister. Yine eli boş döner. Üçüncüde yine öyle. Ama ne olur bilinmez, bu defa acır kadına. Hallerini anlamak için dehlize iner ve dayar kulağını bitişik evin duvarına ve dinler.             Yetimcik, annesine yalvarıyor:             “— Anneciğim, ne olur bir daha git.”             Belki bu sefer bir şey verirler.             Kadın ağlamaklıdır:             “— Üç defa gittim yavrum! Artık utanıyorum.”             Adam bunu duyar. Kalbi sızlar,

Anne Baba Duası Almanın Önemi Dünyaya gelmemize vesile olan anne babalarımız, bizlerin büyümesi, yetişmesi, ailesine, nesline, nefsine ve topluma yararlı insanlar olması için yememiş yedirmişler, giymemiş giydirmişler, hasta olduğumuz zaman bizlerden daha çok hasta olup gecelerini gündüz etmişler ve daha sayamayacağımız nice nice fedakârlıklara katlanmışlardır. Peygamber Efendimiz Sallallahu Alaeyhi Vesellem, “Cennet annelerin ayakları altındadır!” (Ali el-Müttaki, Kenzü’l-Ummal, nr. 45439.) buyurarak cennete ve ilahi rahmete vasıl olmanın yolunun, anne ve babanın rızasını kazanmaktan geçtiğini bizlere bildirmiştir. Anne baba duası almanın önemi Allah Teâlâ sadece kendisine ibadet edilmesini emrettikten sonra hemen arkasından anneye babaya iyilikte bulunulmasını, itaat edilmesini emrediyor. Anne babanın, çocuklarının yanında ihtiyarlamaları halinde, çocuklarının onarı söz ile dahi incitmemelerini ve onlara tatlı sözler söylemelerini istiyor. Bu da anne babaya itaatin İslam