Taşa Oturma Kuzum!
Taşa Oturma Kuzum! Eşinin kışkırtmalarıyla, bin bir eziyet edici sözler ve tavırlarla da evden gönderemediği annesini, en sonunda akıl hasta hanesine, yatırıp malını mülkünü de üstüne geçirmeyi planlanmıştı... Prosedürleri tamamladıktan sonra, akıl hastanesinin ambulansı belirmişti kapıda. Yaşlı kadını apar topar aldılar ve istemsiz çırpınışlarına da aldırmadan ambulansa götürmeye çalışırlarken, oğlu kapının önündeki taştan merdiven basamağında oturup, olanları izliyordu... Annesinin yaşlı gözleriyle kendisine bakıp bir şeyler diyecek olduğunu hissedince "- Anladım. Seni doğuracağıma taş doğursaydım diyeceksin değil mi?" diye söylenmişti. Umursamazcasına sırıtarak... Yaşlı kadının gözyaşları yanaklarına indi o an… Ve oğlunun beynine Yıldırım gibi çakacak ve yaptıklarına pişman ettirecek şu cümleler döküldü dudağından: "- Hayır, onu demeyecektim. Taşa oturma kuzum. Karnın ağrır!".