İnsan İslam Ahlak

  Hazret-İ Ebû Bekir’in Kefeni   Bilâl-i Habeşî Radıyallahü Anh Hazretleri, Resûlullah Sallallahü Aleyhi Vesellem’in vefâtından sonra, mü’minlerin annesi Âişe-i Sıddıka Radıyallahü Anhanın evinin önüne gidip kapısını çalar. Âişe-i Sıddıka Radıyallahü Anha vâlidemizin içerden ağlayarak şöyle dediğini işitir: “- Ayrılık ateşiyle yanan kalbin kapısını çalan kim?” “- Resûlullahın hizmetçisi Bilâl Radıyallahü Anh... Resûlullah Sallallahü Aleyhi Vesellem’in ayrılığı ile nasılsınız?” “- Ey Bilâl! Sudan uzakta kalan balığın hâli nasıl olur? Bu gece rüyada gördüm ki, Resûlullah Sallallahü Aleyhi Vesellem gökyüzünde meleklerle dolaşıyordu. Nereye gittiğini sordum. Babam Ebû Bekr-i Sıddık’ın rûhunu karşılamaya gittiğini buyurdu!”. Hazret-i Bilâl Radıyallahü Anh, Ebû Bekr-i Sıddık Radıyallahü Anh’ın yanına giderek, Âişe Radıyallahü Anha vâlidemizin rüyâsını anlatır. Hazret-i Ebû Bekir Radıyallahü Anh buyurur ki: “- Allahü Teâlâ’ya yemin ederim ki, dün gece ben de aynı rüyayı görd

Hz. Hatice Radiyallahü Anha Annemizin İki Kefene Sarılması Hz. Hatice hastalığı şiddetlenince Allah Resulü Sallallahü Aleyhi Vesellem’e dönerek; -Ya Resulallah Sallallahü Aleyhi Vesellem beni dinlemeni ve vasiyetimi yerine getirmeni istiyorum. Birincisi; önce sana hakkıyla hizmet edemedim, beni affetmeni istiyorum ya Resulallah! Dedi. Allah Resulü Sallallahü Aleyhi Vesellem; -“Hayır, asla senden hiçbir kusur görmedim, sen yapman gerekenin en iyisini yaptın, hiç kimse yorulmamıştır senin yorulduğun kadar, sen ki bütün malını Allah’ın yolunda sarf ettin.” dedi. Hz. Hatice Peygamber Efendimiz Sallallahü Aleyhi Vesellem’e, Fatıma Radiyallahü Anha’yı işaret ederek, ikincisi sana diyeceğim şey şudur ki; -“Sana o’nu vasiyet ediyorum, o benden sonra garip ve yetim kalacaktır. Hiçbir Kureyşli kadın ona eziyet etmesin, onun yüzünü kimse incitmesin, yüzüne kimse bağırmasın, kötü bir şey söylemesin.” dedi. Üçüncüsü, ben kabirden korkuyorum, sana vahiy indiğinde giydiğin abayı,

Hazreti Ebû Bekir Radiyallahü Anh ’ın Kefeni Bilâl-i Habeşî Radiyallahü Anh hazretleri, Rasûlullahın "aleyhissalâtü vesselâm" vefâtından bir müddet sonra, müminlerin annesi Âişe validemizin Radiyallahü Anha evinin önüne gidip kapısını çalar. Âişe-i Sıddıka Radiyallahü Anha vâlidemizin içerden ağlayarak şöyle dediğini işitir: - Ayrılık ateşiyle yanan kalbin kapısını çalan kim? - Rasûlullahın hizmetçisi Bilâl’im... Nasılsınız efendim? - Ey Bilâl! Sudan uzakta kalan balığın hâli nasıl olur? Bu gece rüyada gördüm ki, Rasûlullah gökyüzünde meleklerle dolaşıyordu. Nereye gittiğini sordum. Babamın ruhunu karşılamaya gittiğini buyurdu. Hazret-i Bilâl Radiyallahü Anh , Ebû Bekir Sıddîk Radiyallahü Anh ’ın yanına giderek, Âişe validemizin rüyasını anlatır. Hazret-i Ebû Bekir buyurur ki: - Allah’ü Teâlâ’ya yemin ederim ki, dün gece ben de aynı rüyayı gördüm. Ben kızımın yanına gideyim de beni bir defa daha görsün. Âişe vâlidemiz babasını karşılayıp der ki:

Kefen Soyanın Gördükleri Bir kefen soyucu zamanın üstatlarından Hatem- i Esam Hazretlerinin huzuruna varıp tevbe istiğfar ederek, dervişliğe kabul edilmesini diledi. Hatem- i Esam Hazretleri ona: - Bu zamana kadar ne kadar ölünün kefenini soydunuz? Diye sordu. O: - Üç bin kişi kadar olsa gerektir, Diye cevap verdi. Hatem- i Esam: - Bu zamana kadar soyduklarının içinde yüzü kıbleye karşı duran kaç tanesine, yüzü mülhıd gibi yere doğru olan kaç kişiye rastladın? Diye sordu. O: - Her yüz kişiden 90'ını yüzü yere doğru buldum, ancak yüzde on kişi yönü kıbleye doğru yatıyordu, Diye cevap verdi... (Alıntı)