İnsan İslam Ahlak

  Yola Ekilmiş Dikenler        Uzak bir diyarda şirin bir köy vardı... Bu köyde yaşayan tatlı sözlü fakat kötü huylu bir adam, evinin önündeki yolun üzerine dikenler ekmişti.      Yoldan geçenler bu duruma kızdılar ve dikenleri sökmesi için o adamı uyardılar.      Fakat adam bu uyarılara aldırış etmedi. Dikenler günden güne büyüdü, gelip geçenlerin ayaklarını kanatacak kadar çoğaldı.      Öyle ki yolu kullananların elbiseleri yırtılıyor ayakkabısız yoksulların tabanları sızım sızım sızlıyordu.      Şikayetler iyice artınca köyün muhtarı o kötü huylu adamı ciddiyetle uyardı:      - Bunları mutlaka sök!      Adam başkalarını rahatsız etmeyi umursamıyordu. Muhtara,      - Olur, bir sökerim, diye cevap verdi.      Fakat adam, "bir gün sökerim" deyişinin üzerinden epey zaman geçtiği hålde dikenleri sökmedi.      Sadece muhtar değil pek çok insan onu defalarca uyardı. Fakat adam her seferinde, "Yarın hallederim, öbür gün yaparım..." diye

Yoksa Fidan Dikenlerin Arasında Yerimiz Yok mu? Hayat bizimle başlamamıştır. Elbette bizimle de son bulmayacaktır. Nasıl bizden önce yaşayanlar olmuşsa bizden sonra da yaşayanlar olacaktır. Burada mühim olan, bizden öncekilerin bizlere devrettikleri hizmetleridir.  Biz devraldığımız hizmetleri olanca azim ve fedakarlığımızla sürdürüyor, bizden sonrakilere bunu daha kamil manada devretme azminde bulunuyor muyuz? İşte bütün mesele buradadır. Bizden öncekilerin hizmeti gibi hizmetler üretmek, onlar gibi hayırla yad edilecek hatıralar bırakarak gitmek... Tıpkı halife Harun Reşid'in konuştuğu ihtiyar zatın hizmet anlayışında olduğu gibi. İsterseniz bu tarihî olayı bir daha arz edeyim takdirlerinize de, bir daha hatırlayalım hizmet anlayışının nasıl olması lazım geldiğini. Efendim, Harun Reşid bir gün atına binip şöyle bir gezinti yaparak dinlenmek istediğinden Bağdat'ın dışına çıkar, yol kenarında yaşlı bir zatın hurma fidanı dikmekte olduğunu görür. Yaşlı bir adamın hâ