Yola Ekilmiş Dikenler

 Yola Ekilmiş Dikenler

 

     Uzak bir diyarda şirin bir köy vardı...

Bu köyde yaşayan tatlı sözlü fakat kötü huylu bir adam, evinin önündeki yolun

üzerine dikenler ekmişti.

     Yoldan geçenler bu duruma kızdılar ve dikenleri sökmesi için o adamı uyardılar.

     Fakat adam bu uyarılara aldırış etmedi.

Dikenler günden güne büyüdü, gelip geçenlerin ayaklarını kanatacak kadar çoğaldı.

     Öyle ki yolu kullananların elbiseleri yırtılıyor ayakkabısız yoksulların tabanları

sızım sızım sızlıyordu.

     Şikayetler iyice artınca köyün muhtarı o kötü huylu adamı ciddiyetle uyardı:

     - Bunları mutlaka sök!

     Adam başkalarını rahatsız etmeyi umursamıyordu. Muhtara,

     - Olur, bir sökerim, diye cevap verdi.

     Fakat adam, "bir gün sökerim" deyişinin üzerinden epey zaman geçtiği hålde

dikenleri sökmedi.

     Sadece muhtar değil pek çok insan onu defalarca uyardı. Fakat adam her

seferinde, "Yarın hallederim, öbür gün yaparım..." diye oyalanıp durdu.

     Bu arada günler geçip gidiyor, dikenlerse kök salıp güçleniyordu.

     İş öyle bir noktaya geldi ki muhtar daha fazla dayanamadı. Adamın yanına gidip ona çıkıştı:

     - Yalancı! Verdiğin sözü yerine getirmek için artık adım at. Yeter sürüncemede

bıraktığın. Seni son kez uyarıyorum!

Fakat anlamışsınızdır ya adam tam anlamıyla vurdumduymazın tekiydi. Muhtara:

     - Bey amca, önümüzde çok günler var. Bugün olmazsa yarın... Demesin mi?

Muhtar adamın aklını başına getirmek için son kez konuştu:

     - Hayır, acele davran! İşi savsakladığın yeter. Sen yarın sökerim öbür gün

hallederim deyip duruyorsun ama her geçen vakit o kötü otlar daha da

gençleşiyor. Onları sökecek olan sen ise yaşlanıp güçsüzleşiyorsun. Onun için seri

ol, vaktini boşa geçirme!

     “İki nimet vardır ki insanların çoğu (onları değerlendirme hususunda) aldanmıştır:

     “Sağlık ve boş zaman.” (Hadis-i şerif)

     Kaynak: Mesnevi Öyküleri, Gençlik ve Spor Bakanlığı yayınları.