İnsan İslam Ahlak

  “– Neden bu kadar sakinsiniz?” Ârîf demiş ki: “– Uzun zaman okuduklarım ve tecrübelerimin neticesinde, hayatımı beş esas üzerine kurdum!”: 1– Benim rızkımı kimsenin, yiyemeyeceğini anladım. Ve “SAKİNLEŞTİM!” . 2– Allah’ü Teâlâ’nın beni daima, gördüğünü anladım. Ve “HAYÂ ETTİM!” . 3– Benim işimi kimsenin, yapamayacağını anladım. Ve “ÇALIŞMAYA KOYULDUM!”. 4– Anladım ki hayatımın sonu, “ÖLÜM” dür: Ve “ÖLÜME HAZIRLANDIM!”. 5– Anladım ki iyilik ve kötülük her ikisi de “KALICI” dır. Dolayısıyla “İYİLİKLERİMİ ÇOĞALTTIM!”;  ve “KÖTÜLÜKLERİmi AZALTTIM!”. “İşte sakinliğimi bunlara borçluyum!” (Rabbim bizleri de bu esaslara uymayı nasip etsin!)

Ah yazık! Ömrüm boş şeylerle geçti, ah yazık! Yarını hiç düşünmedim, ah yazık! Hep hevaya bina kurdum, şaşkınca, Din temeli çürük oldu, ah yazık! Afvı sonsuzdur diyerek, pek azdım, “Kahhar” ismini unuttum, ah yazık! Daldım günaha, yapmadım hiç hayır, Niçin doğru yoldan saptım? Ah yazık! Mal için, makam için hep uğraştım, Sonsuz nimetlerden oldum, ah yazık! Yol bozuk ve karanlık, önde şeytan, Günah ağır, ağlarım hep, ah yazık! Hesap defterimde yok bir iyilik, Nasıl kurtulur bu Garib? Ah yazık!