Ey Birâder Bu Denî Dünyâ İçün Çekme Keder
Ey Birâder Bu Denî Dünyâ İçün Çekme Keder Ey birâder bu denî dünyâ içün çekme keder Çün beher hâl dem eker gam cümlesi kalmaz gider 'Ârif olan yer mi kaydın hîç bu zâil dirliğin Şol kişi kim ehl-i Hakk'dır mâsivâsını nider Bir sebâtı yok hayâle gönlünü verme sakın Sihri azgındır ba'îd ol kim seni meşhûr ider Önü ma'mûr görünür ammâ olur âhir harâb Yıkılup bir gün bu köşkler mahv olur taş u meder Geldi her bir ferd ana kim buldular âhir fenâ Bir büyük arkdır hemîn ol günde bin insân yutar Savdı atan hem anan kavm ü kabîlen nevbetin Nevbetine sen de hâzır ol ki böyledir kader Olma gâfil bir nefes çünki emâmında ölüm Başına takmış licâmı ol seni dâim yeder 'Âkil isen ol basîret üzre dinle sözümü Nefs ü şeytân sû-yi akrân şerlerinden kıl hazer Bir gün ola kim ferişteh almağa gele cânın Durduğu dem cümle a'zâdan akar sel gibi ter Şol kıyâmet hevline eyle keder Kuddû...