İnsan İslam Ahlak

Gençliğin Ahlâkı Nasıl Olmalı?   01- Dostlarla dil şakası yapmak:   Dostlarla dil şakası yapmak ve onların ihtiyaçlarını gidermek konusunda Enes İbn Malik Radiyallahü AnhPeygamber Sallallahü Aleyhi Vesellem Efendimizin şöyle buyurduğunu aktarmıştır: "Bir kimse, bir mü‘mine iltifatta bulunur ve onun küçük ya da büyük dünyevi bir ihtiyacını giderirse, kıyamet gününde Allah da, onun emrine bir hizmetçi vermeyi kendisine bir borç bilir." (Feyzü‘lKadir, C. 6, S. 8)   02- Kötülüğe, iyilikle karşılık vermek:   Kötülüğe kötülükle karşılık vermeyi ve onu cezalandırmayı bırakarak kötülüğe iyilikle karşılık verme    konusunda    Ebü‘lAhvas babasından şöyle aktarır; babası der ki: Peygamber Sallallahü Aleyhi Vesellem Efendimize: "Ey Allah‘ın elçisi! Kendisine uğradığım ve bir ihtiyacımı gidermesini istediğim bir adam benim ihtiyacımı gidermez de bana uğrayıp aynı şekilde bir ihtiyacını gidermemi isterse, kendisine aynı şekilde davranabilir miyim?" diye sordum.

  Adam Ol Mehmed Efendi Rahmetullahi Aleyh Osmanlı dönemi İstanbul meczuplarından Adam Ol Mehmed Efendi Rahmetullahi Aleyh’i duydunuz mu hiç?   Tarihlerde Meczuplar hep bir Sır’mış... Eski Osmanlı döneminde Osmanlı Evliyaları varmış... Miskinler, tutunamayanlar, Mecnunlar ve Meczuplar; Deliler ve Divaneler... Daha birçok kişiler. Ne meczupları varmış İstanbul'un Gönlünde taht kuran... Onlara, Mekânsız sultanlar, eski İstanbul meczupları denirmiş. Hatta Bunlar kitap haline getirilmiş ‘’Veliler ve Deliler, Tezkiretü’l Müteahhirin’’ diye...   Adı tarihte ‘’Adam Ol Mehmet Efendi’’ diye geçmektedir. Adam Ol Mehmed Efendi Rahmetullahi Aleyh’in Enteresan bir hikâyesi var. Tanısın, tanımasın her gördüğü şahsa “Adam ol!” diye hitap eden bu meczup, kimseden bir yardım talep etmezmiş. Rivayete göre bir gün Sadrazam (Başbakan) Keçecizade Fuad Bey Rahmetullahi Aleyh (1814-1868) Beykoz’da vapura binmek için bekliyormuş. Bu esnada Adam Ol Mehmed Efendi iskelede belirmiş. Sadra

  Bayramlar Bayram Ola -1   Güneş yükselmeden kuşluk yerine Bir adam camiden döndü evine Oturdu sessizce yer minderine   Kızı “Bayram” dedi, yalın ayaklı Adam “Bayram” dedi, tam ağlamaklı..   Eli öpüldükçe içi burkuldu Konuşmak istedi, dili tutuldu Güç belâ ağzından bir “off! ” kurtuldu   Oğlu “Bayram” dedi, sırtı yamalı Adam “he ya” dedi, gözü kapalı..   Düşündü kış yakın, evde odun yok Tenekede yağ yok, çuvalda un yok Yok yoka karışmış; tuz yok, sabun yok   Avrat “Bayram” dedi, eğdi başını Adam “evet” dedi, sıktı dişini..   Çalışsa ne iş var, ne cepte para Dağ oldu içinde büyüyen yara Dikti gözlerini karşı duvara   Takvim “Bayram” dedi, silindi yazı Adam “öyle” dedi, bağrında sızı..   Döndürse yönünü herhangi dosta Yaralı, gariban, dul, yetim, hasta Aylar, yıllar, günler erirken yasta   Yer-gök “Bayram” dedi, ağzını açtı Adam “Bayram” dedi, evinden kaçtı…   Abdurrahim Karakoç Rahmetullahi Aleyh