İnsan İslam Ahlak

  Sabır Sınavıdır Ömür Dediğin...   Ruhlar giderlerken, sonsuz bir yola, Dünyada verirler, birkaç gün mola, Sanma ki, bu geliş, tesâdüf ola; Sabır sınavıdır, ömür dediğin…   Güneş,, doğmak için, sabahı bekler, Kozalarda, çile çeker, böcekler, Bil ki; her yürüyen, önce emekler, Sabır sınavıdır, ömür dediğin…   Tohum düşer, toprağında barınır, Bahar gelir, yaprak ile sarınır,   İnsanoğlu, Kur’ân ile arınır. Sabır sınavıdır, ömür dediğin…   Ateşe düşmeyen çıra yanar mı? O ateşte yanan, gayrı söner mi? Hakk’a giden, yarı yoldan döner mi? Sabır sınavıdır, ömür dediğin…   Nefsin işkencesi, düşmandan beter, Onun zulmü ancak, savaşla biter. Silah istiyorsan, irâden yeter, Sabır sınavıdır, ömür dediğin…   Ezel arşivinden, kader silinmez, Hakk’tan ne gelirse, karşı gelinmez, Her şerde hayır var, kulca bilinmez, Sabır sınavıdır, ömür dediğin...   Hor görme dünyada çile çekeni, Sabırla beslenir, gönül kökeni, Bülbüle diyor ki; gül

  Koşar Mevlâ’ya Mevlâ’ya   Gönlüm âşık olduğunda, Uçar Mevlâ’ya Mevlâ’ya, Ruhum özgür kaldığında, Uçar Mevlâ’ya Mevlâ’ya!   Timsirikten oburuna, Herkes yatar kabirine, Bu dünyadan öbürüne, Geçer Mevlâ’ya Mevlâ’ya!   Göçmen kuşlar sıralanmış, Kanatları aralanmış, Yürekleri berelenmiş, Göçer Mevlâ’ya Mevlâ’ya!   Güz-kış geçer, bahar gelir, Güneş sıcak karlar erir, Doğaya çiçek serilir, Açar Mevlâ’ya Mevlâ’ya!   Oytan Muammer bîçâre, Bulamaz derdine çâre , Sığınır biricik Yâre, Koşar Mevlâ’ya Mevlâ’ya!   Muammer Oytan