Köy Destanı
Köy Destanı Çift odalı bir evimiz, küçük idi penceremiz, Çömlektendi tenceremiz, ne zevkliydi köy hayatı… Otururduk kerpiç evde, mezar gibi toprak yerde. Bulamazdık ilâç derde, ne zevkliydi köy hayatı… Kahvaltımız çorbamızdı, bavul valiz torbamızdı, Gaz lambası sonra çıktı, ne zevkliydi köy hayatı… Bulamazdık has ekmeği, her öğünde tek yemeği, Unutmazdık şükretmeyi, ne zevkliydi köy hayati… Mum yok idi çıra yaktık, tenekeye musluk yaptık, Kırık ayna bulup taktık, ne zevkliydi köy hayatı… Yeni elbise giyemezdik, ayakkabı göremezdik, Lastik ile gezemezdik, ne zevkliydi köy hayatı… Yoktu bizim varlığımız, kepek ekmek azığımız, Çökelekti katığımız, ne zevkliydi köy hayatı… Bazan olmaz acı soğan, üstümüzde delik yorgan, Mama bilmez yeni doğan, ne zevkliydi köy hayatı… Kağnı ile yol alırdık, ne görürdük ne tanırdık, Kasabaya geç varırdık, ne zevkliydi köy hayatı… Dağa bayra gider iken, koyun kuzu güder iken, Hep ayağa batar diken, ne zevkliydi köy hayatı… Verem