İnsan İslam Ahlak

  Sağına Soluna Bakmadan Ben Öncüyüm Diyenlerden misin? وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَۙ ﴿10﴾ اُو۬لٰٓئِكَ الْمُقَرَّبُونَۚ ﴿11﴾   (İman ve amelde) öne geçenler (ahirette de) öne geçenlerdir. İşte onlar (Allah’a) yaklaştırılmış kimselerdir.   Vakıa Sûresi 10-11   Hayırlı İşlerde Öncü Olmak Gerekir.   Allah Teâlâ öncüleri sever. Önde olanları, fazilette öne geçenleri sever. Sağına soluna bakmadan öne atılanları sever.   Kimsenin kınamasından korkmadan, ben varım, diyenleri sever. Allah Teâlâ birçok yerde öncüleri övmüştür.   Haydi, kalk! İslam için bir şey yap denildiğinde, sağına bakmadan kalkmaktır öncü olmak, soluna bakmadan kalkmaktır öncü olmak.   Şu fakirin bir ihtiyacı var; onu gidermek isteyen var mı diye bir ses duyduğunda, acaba kim ne kadar verecek, ben de ona göre vereyim diye düşünmeden, elini cebine atmaktır öncü olmak, ben yaparım demektir öncü olmak!   İyi işlerde ikinci olmamaktır öncü olmak! ...

 “Son Nefeste Tevbe Ederim” Diyenleri Bekleyen Tehlike!   “Ben nasıl olsa gencim, daha önümde uzun yıllar var, daha sonra tevbe edip hâlimi ıslah ederim, Allah affeder…” deyip ibâdetleri, sâlih amelleri ve tevbeyi sonraya ertelemek, büyük bir gaflettir. Cenâb-ı Hak biz kullarını bu hatâya düşmekten şöyle îkaz buyurur:  “…Sakın şeytan, Allâh’ın affına güvendirerek sizi kandırmasın.” (Lokmân, 33) Şeytana uyarak tevbeyi sürekli ertelemenin ne büyük bir gaflet olduğunu şu kıssa ne güzel îzah eder: Can gırtlağa geldiği zaman tevbe edebilir misin? Bir terzi, sâlihlerden bir zâta:  “–Rasûlullah -sallâllahu aleyhi ve sellem- Efendimiz’in; «Allah Teâlâ, kulunun tevbesini, canı boğazına gelmediği müddetçe kabul eder.» (Tirmizî, Deavât, 98) hadîs-i şerîfi hakkında ne buyurursunuz?” diye suâl eder. O zât da sorar:  “–Evet, böyledir. Fakat senin mesleğin nedir?”  “–Terziyim, elbise dikerim.”  “–Terzilikte en kolay şey nedir?”  ...