Ey Aşk Ateştir Senin Nesebin
Ey Aşk Ateştir Senin Nesebin Ey aşk! Ateştir senin nesebin… Dumandır niteliğin kaynağın ise rüzgâr Su tufana dönüştü toprak da küle Senin kokunla ateş rüzgâra karıştı Şirin’siz her saray bisütûn gibi viranedir Ferhat’sız her dağ bir saman çöpüdür rüzgârda Yedi nesil öteye tüm atalarımız gâmdı Bize miras kalan hep sonsuz keder oldu Rüzgâr esince toprağımızdan senin kokun geliyor Sadece Sen kalacaksın; Biz hepimiz gidince… Hâfız-ı Şirâzî