İnsan İslam Ahlak

Şaka Gibi…   Barajlar YAP! Tüneller YAP! Köprüler YAP! Metrolar YAP! Limanlar YAP! Marmaray YAP! Statyumlar YAP! Tersaneler YAP! Hızlı Trenler YAP! Havaalanları YAP! Milli silahlar YAP! Üniversiteler YAP! Nükleer santral YAP! Milli Helikopter YAP! Adliye sarayları YAP! Bölünmüş yollar YAP! Taksim'e cami YAP! Tiyatro Sahneleri YAP! Şehir hastaneleri YAP! Dar gelirliye konut YAP! İnsansız hava aracı YAP! Başörtüsünü serbest YAP! Geri dönüşüm tesisleri YAP! Boğazın altına tüp geçit YAP! Sismik Araştırma Gemisi YAP! Kanser Tarama Merkezleri YAP! Hastane sayısını ARTIR! Ambulans sayısını ARTIR! MR Cihazı sayısını ARTIR! Tomografi sayısını ARTIR! Diyaliz Cihazı sayısını ARTIR! Orman alnının ARTIR! Milli park sayısını ARTIR! Yeşil Alan miktarını ARTIR! Temiz Plaj sayısını ARTIR! Açılan İşyeri Sayısını ARTIR! Turist sayısını ARTIR! Öğrenci sayısını ARTIR! Öğrenci Burslarını ARTIR! Doğalgazlı il sayısını ARTIR! Suya ulaşan insan sayısını ARTIR! Tarımsal üretimi ARTIR! Okullaşma Oranını ...

Sanırım Dünyanın Sonu, Her Şeyin Bir Şaka Olduğunu Sananların Yükselen Alkışları Arasında Gelecek…   Tiyatronun kulisinde bir gün yangın çıkmış. Palyaço haber vermek için sahneye gelmiş. Herkes bunun bir şaka olduğunu sanıp alkışlamaya başlamış… Palyaço uyarmaya devam ettikçe alkışlar daha da hızlanmış… Kierkagaard "Meseller" kitabında şöyle diyordu; Sanırım dünyanın sonu, her şeyin bir şaka olduğunu sananların yükselen alkışları arasında gelecek. Fransız tiyatro yazarı ve oyuncusu Moliere son yazdığı; "Hastalık Hastası" oyununu oynarken sahnede kan kusmaya başlar, yere yığılır. Herkes bunu oyunun bir parçası zannederek ayakta alkışlamaya başlar. Moliere ölüme alkışlar içinde gider. Aynı gece saat 10'da veremden ölür. Savaşlar, açlıklar, ölümler, katledilen hayvanlar... Yanan bir dünya, kan kusan bir doğa... Sadece seyreden biz insanlar.   İnsanoğlu bir “Ben” uğrunas; bir “EGO” uğruna insanları, hayvanları öldürüyor, ağaçları yakı...

Hz. Muhammed Sallallahü Aleyhi Vesellem'in ve Ashabının Şakaları ve Latifeleri Hz. Enes, Allah Rasûlü Sallallahü Aleyhi Vesellem’in hanımlarıyla beraber olduğu zaman insanların en hoşu ve en şakacısı olduğunu aktarmıştır. Peygamber Efendimiz ile ashabının hayatını hep büyük olaylar ve önemli dinî meseleler etrafında okuyageldik. Siyer denildiği zaman ciddiyet sınırlarının üst düzeye taşındığı, gündelik hayatın, “küçük” hadiselerin neredeyse tamamen göz ardı edildiği bir hakikat anlatısı canlandı(rıldı) zihinlerimizde. Oysaki gündelik hayatın, küçük hikâyelerin de hakikatli sahneleri vardı “Siyer”de. Mesela O’nun hayatına doğru yapacağımız bir yolculukta, beşer-peygamber olarak Hz. Muhammed Sallallahü Aleyhi Vesellem’in ashabıyla şakalaştığını, sık sık tebessüm edip/ettirdiğini de görebiliriz. Şakalaşmanın fıkhî hükmü etrafındaki tartışmalar bir kenara, ölçülü ve yerinde olan şakayı Hz. Muhammed Sallallahü Aleyhi Vesellem de tasvip etmiştir. Müslümanların biricik örne...