Sanki Sur Üflenmiş, Herkes Kabire Girmiş Gibi
Sanki Sur Üflenmiş, Herkes Kabire Girmiş Gibi Yollar boş, caddeler boş, sokaklar bomboş… Meydanlar boş, parklar boş, sahiller bomboş… Fabrikalar boş, işyerleri boş, okullar boş, camiler bomboş… Kâbe-i Şerif boş, Mescid-i Aksa boş, Mescid-i Nebevi bomboş… Üretim durmuş, eğitim durmuş, toplu ibadetler durmuş… Bulaşıcı bir hastalık dünyayı esir almış; insanları evlerine hapsetmiş… Sanki 1. Sur üflenmiş, koskoca dünya bomboş… Allah’ım Ümmet-i Muhammed’i; bütün tehlikelerden koru! Allah’ım Ümmet-i Muhammed’in; bütün sıkıntılarını gider! Allah’ım Ümmet-i Muhammed’in tevbelerini kabul eyle… Allah’ım Ümmet-i Muhammed’i; arınmış olarak tekrar dirilt! Allah’ım inançsızlara da hidayet nasip eyle! Ve en kısa zamanda gidiversin üzerimizden bu hastalık… Ve bir sabah uyanalım; gürül gürül müjdelerle minarelerden… “Tehlike geçmiştir, haydi herkes işine, okuluna, camisine…” Peşinden okunan ezanlar; eskisinden çok daha güçlü ve coşkulu… Sanki 2. Sur üflenmiş, gi