İnsan İslam Ahlak

Mevlânâ Ebu’l-Hasan el-Harakânî Kuddise Sirruh’tan Kıymetli Nasihatler   ·      “Şu dört şeye dikkat et: ·         Günahlardan sakın, ·         Namazını cemaatle kıl, ·         Cömert ol   ·         Cenâb-ı Hakk’ın yarattıklarına şefkat göster.” ·      “En iyi şey, daima Allah Teâlâ’yı zikredip O’ndan gafil olmayan kalptir.” ·      “Sûfî külâhı ve seccâdesi olan, âdete göre sûfî denilen değil; varlığından kurtulan ve fenâ makamına ulaşan kimsedir.” Yine şöyle buyurdu: “Sûfî odur ki, gündüzleyin güneşe, geceleyin ay ve yıldıza ihtiyaç duymaz. Sûfîlik varlığa muhtaç olmayan yokluktur.” ·      Sordular: “İhlâs nedir?” Şöyle cevap verdi: “Hak için yaptığın ihlâs, halk için yaptığın riyâdır.” ·      Sordular: “Doğruluk nedir?” Şöyle buyurdu: “Gönlün konuşması, kendisinde olanı söylemesidir.” ·      Sordular: “Fenâ ve bekâdan söz etmek kime düşer?” Şöyle buyurdu: “Şu kimseye düşer ki, bir tel ibrişimle göğe asılsa, bu sırada bir fırtına kopsa ve ağaçları, binaları ve da

  Nafile ibadet mi Yoksa Ana Babaya Hizmet mi? Daha Önemli?   Ebü’l-Hasan-ı Harkânî hazretleri şöyle anlatır: “- İki kardeş vardı. Her gece sırayla annelerinin hizmetiyle uğraşır, diğeri Allah’ü Teâlâ’ya ibadet ederdi!”. Bir akşam, Allah’ü Teâlâ’ya ibadet eden kardeş, yaptığı ibadet, duyduğu hazdan dolayı çok memnun oldu. Bu sebepten ertesi gün kardeşine: “- Bu gece de anneme sen hizmet et, ben ibadet edeyim.” dedi. Kardeşi kabûl etti. İbâdet ederken secdede uyuya kaldı ve o anda bir rüya gördü. Rüyasında bir ses ona: “- Kardeşini affettik, seni de onun hatırı için bağışladık.” Deyince: Genç: “- Ben, Allah’ü Teâlâ’ya ibadet ediyorum. Kardeşim ise anneme hizmet ediyor. Fakat beni, onun yaptığı amel yüzünden bağışlıyorsunuz!” dedi. Ses ona: “- Evet, senin yaptığın ibadetlere bizim hiç ihtiyacımız yok. Fakat kardeşinin annene yaptığı hizmetlere, annenin ihtiyacı vardı.” dedi.