İnsan İslam Ahlak

  Bu Da Geçer Yâ Hû!   Ârif zâtlar, hayatın acı-tatlı sürprizleriyle karşılaştıklarında; “Bu da geçer yâ Hû!” derler. Bu ifade kula şöyle seslenir: “– Ey insan! Sana gelen hüzünler de sevinçler de birer misafirdir. Sakın onları dâimî zannetme! Başına gelen fânî sıkıntılara çok üzülme, çünkü onlar gidicidir. Nâil olduğun fânî lezzetlere de fazla sevinme, zira onların da bekāsı yoktur…” Cenâb-ı Hak, Kur’ân-ı Kerim’de “müslüman ve mü’min” tabirleri yanında başka sıfatlar zikretmiştir. Müttakî (takvâya eren), muhsin (ihsan şuuruyla yani ilâhî kameranın altında olduğunun idrâki içinde yaşayan), muhlâs (ihlâsa erdirilmiş), mukarreb (Cenâb-ı Hakk’a kalben yakınlaşmış), sâbikûn bi’l-hayrât (hayırlarda yarışarak öne geçen) ve benzeri bu sıfatlar, mü’minlere bir ufuk verir. Mânevî terakkî sonsuzdur. Zirvesi, Allah Rasûlü Sallallâhu Aeyhi Vesellem Efendimiz’dir. Mü’minlere; İslâm’ın bu derûnî vasıflarını kazandırmak için tesis edilen dergâhlarda, tezkiye-i nefs ve tasfiye-i kalp eği

  Eren Bülbül’de Siyonist Haçlı ittifakının ve içimizdeki uzantıları işbirlikçi hain ve alçakların kurbanı oldu, şehit düştü, Cennetlere uçtu…   Eren sen Allah’ü Teâlâ’nın nasıl sevgili bir kulusun ki… Issız dağların başından mahzun gönlünle: “Kimse iyi ki varsın Eren demiyor!” diye bir dua ettin!   Duan kabul oldu.   Bütün Türkiye: “İyi ki varsın, Eren!” diye ağladı.   Allah’ü Teâlâ, bütün çocuklarımızı Eren Bülbül gibi şuurlu vatan ve milletine hizmet edenlerden eylesin!

  Kastamonu Evliyaları   Kastamonu şehrini dolaş, Şeyh Şaban-ı Veli Han'ı gez. Gezerken sakın etme telaş, Gidip Âşıklı Sultan'ı gez.   Kale içinde vardır mağra, Benli Sultan'da yazar tuğra. Kaysül Hamedani'ye uğra, Mehmet Feyzi'ye var onu gez.   Erenlerin ellerinden tut, Muhyiddin Kastamoni'ye git. Ahmed Hicabi'ye dua et, Bayraklı Sultanı, canı gez.   İsa Dede sana olsun yar, Dünyada gönlün olmasın dar. Yusuf El Horasani'ye var, Şeyh Abdurrahman Şaban'ı gez.   Kastamonu Evliya yeri, Atabey Gazi Türkmen eri. İbrahim Nurettin'e yürü, Varıp Halife Sultan'ı gez.   Yusuf Tuna

Kurtuluşa Eren Mü’minler Cenâb-ı Hak buyuruyor: “Sonunda peygamberlerimizi ve îman edenleri kurtarırız. İşte böyle, üzerimize bir borç olarak mü’minleri kurtarırız.” (Yûnus, 103) Rasûlullah Sallallahü Aleyhi Vesellem buyurdular: “En üstün ibadet, kurtuluşu beklemektir.” (Deylemî, hadis no: 1426; Münâvî, II, 44, Aclûnî, II, 239) Kurtuluşun en azı ölümdür. Çünkü ölüm mü’mine verilen bir armağandır. Mesela Hz. Peygamber Sallallahü Aleyhi Vesellem’in bir cenazenin yanından geçerken: “Ya rahata ermiştir ya da kendisinden kurtulunmuştur.” (Buhârî, Rikak, 42; Müslim Cenâiz, 61) dediği rivayet edilir. İlki, dünya zorluklarından kurtulan ve berzahta ruhani sevapla rahata eren salih bir kimsedir. Bu sevap naim cennetlerinin yarısıdır. İkincisi ise ölümüyle herkesin kendisinden rahata kavuşup eziyetlerinden kurtulduğu, kendisi berzahta ruhani azaba dûçar olan fâsık bir kimsedir. Bu azab da cehennemin yarısıdır. Bundan Allah Teâlâ’ya sığınırız. (İsmail Hakkı Bursevî, Rûhu’