İnsan İslam Ahlak

  Alan Sensin Veren Sensin!   Alan sensin, veren sensin, kılan sen! Ne verdinse odur dahi nemiz var? Hakîkat üzre anlayıp bilen sen! Ne verdinse odur dahi nemiz var?   Tutan el-ü ayak senden gelipdir, Gören göz-ü kulak senden gelipdir, Efendi dil dudak senden gelipdir, Ne verdinse odur dahi nemiz var?   Hudâyâ biz bu zâtı kande bulduk, Ya ef'âl ü sıfâtı kande bulduk, Fenâyı ya sebâtı kande bulduk, Ne verdinse odur dahi nemiz var?   Bizim ahvâlimiz ey Hayy u Kayyûm, Cenâb-ı pâkine hep cümle ma'lûm, Buyurdun oldu illâ kaldı ma'dûm, Ne verdinse odur dahi nemiz var?   Hüdâyî'yi sen erişdir murâda, Senindir çünki hükm arz-ü semâda, Efendi dahli yok gayrın arada, Ne verdinse odur dahi nemiz var?   (Azîz Mahmûd Hüdâyî Kaddesallahu Sırrahu'l-Âlî)

              Ortada Müflis Kalan Bir Tek Sensin...   Bir adam hadis dersi yapan şeyhe gelerek şöyle demiş: “- Batılılar Ay'a ulaştı siz hâlâ “Buharî” okuyorsunuz!” Şeyh: “- Mahl’ûk mahlûka ulaşmış, biz Hâlık Celle Celâlüh'e ulaşmak istiyoruz. Ortada müflis kalan bir tek sensin. Ne onlarla beraber Ay'a ulaştın; ne de bizimle Allah'ü Teâlâ’nın rızasını talep ettin!”

Sensin kerîm, sensin rahîm, Allah sana sundum elim. Senden artık yoktur umum, Allah sana sundum elim.   Ecel geldi vade erdi, Bu ömrüm kadehi doldu. Kimdir ki içmeden kaldı, Allah sana sundum elim.   Dilim tetiği bozuldu, Canım gövdemden üzüldü. İşte gözlerim süzüldü Allah sana sundum elim.   vurdular suyum ılıdı, Kavim kardaş cümle geldi. Esen kalsın kavim kardaş, Allah sana sundum elim.   Tez biçildi kefen donum, Ahrete yöneldi yolum. Aceb nice ola halim? Allah sana sundum elim.   Geldi salacam sarılır, Dört yana sala verilir. İl namazıma derilir, Allah sana sundum elim.   Salacamı götürdüler, Musallaya yatırdılar, Görklü tekbir getirdiler, Allah sana sundum elim.   Götürdüler bunda üşüp, İndirdiler anda şeşip, Toprağım örterler eşip, Allah sana sundum elim.   Çün toprağa düşürdüler, Toprağa el üşürdüler, Taşlar ile bastırdılar, Allah sana sundum elim.   İşte beni götürdüler, Makbereme getirdi

Sensin kerîm, sensin rahîm, Allah sana sundum elim. Senden artık yoktur umum, Allah sana sundum elim.   Ecel geldi vade erdi, Bu ömrüm kadehi doldu. Kimdir ki içmeden kaldı, Allah sana sundum elim.   Dilim tetiği bozuldu, Canım gövdemden üzüldü. İşte gözlerim süzüldü Allah sana sundum elim.   vurdular suyum ılıdı, Kavim kardaş cümle geldi. Esen kalsın kavim kardaş, Allah sana sundum elim.   Tez biçildi kefen donum, Ahrete yöneldi yolum. Aceb nice ola halim? Allah sana sundum elim.   Geldi salacam sarılır, Dört yana sala verilir. İl namazıma derilir, Allah sana sundum elim.   Salacamı götürdüler, Musallaya yatırdılar, Görklü tekbir getirdiler, Allah sana sundum elim.   Götürdüler bunda üşüp, İndirdiler anda şeşip, Toprağım örterler eşip, Allah sana sundum elim.   Çün toprağa düşürdüler, Toprağa el üşürdüler, Taşlar ile bastırdılar, Allah sana sundum elim.   İşte beni götürdüler, Makbereme getirdi

  Sensin   Âleme rahmet olan, Sensin yâ Resulallah. Bilene nimet olan, Sensin yâ Resulallah.   Âşıkların cananı, Dertlilerin dermanı, İki cihan sultanı, Sensin yâ Resulallah.   Çoktur günah çeşidi, Okuyoruz tevhidi, Hüdayi’nin ümidi, Sensin yâ Resulallah.   (Sallallahü Aleyhi Vesellem) Alıntı