İnsan İslam Ahlak

Mektubat'tan Beyitler Hazinesi 6 Olunca ilim sahibi nefsine esir, Onunla battığı yerden kim çıkabilir? Asıl mesele budur; Geri kalanı boştur. Boşa gider onun şerhi cahillere, Aşk gizlilik ister, düşmesin dillere... Onları anlattım ki rağbet edile, Yitirilip dalınmaya hüzünlere... Övebilmiş değilim, sözlerimle Muhammed'i; Lâkin Muhammed'le sözlerim pek değerlendi. Sen bize dil verip de dilberi gösterdin; Tilkiyi sofra diye arslana gösterdin. Siva boynunu 4 "Lâ" lafzıyla vurmadıkça; "İllallah" köşküne kurulamazsın hakça... Nice seyredenler hep uçup yürüdüler; Dönüşte elleri cepleri boş döndüler. Gezersen sarhoşlarla gelir sana örfleri; Bu dahi olmasa, yeter sana niyetleri. O ki, tasdik etmez sünneti, kitabı; Susmak, konuşmamaktır onun cevabı. Gösterdim sana hazinenin yolunu; Ben eremedim, sen yetişip bul onu. Padişah çalarsa kapışım kocakarının; Sırrına şaşma ey delikanlı bu alçalman...

Mektubat'tan Beyitler Hazinesi 5 Yediğini cevher etmeyi bilmelisin; Bundan sonra istediğini yemelisin. Varsa bir kimsenin kalbinde hardal kadar; Hak arzusunun gayri, bil, hastalığı var. Aşk öyle bir ateştir ki, yandığı zaman, Sevgiliden başka her şeyi yakıp kavuran, (Lâ) kılıcı çekip Hak’tan başkasını kaldırmalı, Ortada Allah’tan başka hiçbir ilâh kalmamalı. Bir muhal iştir yürümek bu safa yolunda; Mustafa'ya olmazsa uymak Sa'di, yolunda… Arabi Muhammed Seyyidi iki cihanın, Yeri toprak olsun kapısında toprak olmayanın… Arap Muhammed Seyyidi iki cihanın, Vay haline kapısında toprak olmayanın.                             Akılla yol almak isteyen kimse delidir, Tahta bacaklar üstünde yürüyen gibidir. Aklına uydurmak ister, yolları uyduramaz; Oradan oraya sallanır ayakta duramaz. Zikrini etmelisiniz...

Mektubat'tan Beyitler Hazinesi 1 Kerîmlerle yapılan işler zor olmaz! Ahmaklar ne anlar büyüklerin hallerinden Kısa sözlü selamla, sessiz geç önlerinden Gayb olmuşum, artık beni aramayın, Gayb olanları sakın ayıplamayın. Bir şey değilim daha noksanı kimdir? Muattal kalır o ki bir şey değildir. Tuttular beni aynaya sanki kuşlarıyım; Kavlini ezeli ustamın konuşmalıyım. Misk, gülsuyuyla yusam ağzımı bin kere, Yine de ehil olamam onu zikre. (İmam-ı Rabbani Kuddise Sirruh)