Seher Vakti Çaldım Yârin Kapısın
Seher Vakti Çaldım Yârin Kapısın Seher vakti çaldım yârin kapısın, Baktım yârin kapıları sürmeli… Boş bulmadım otağının yapısın, Çıkageldi bir gözleri sürmeli… Açtırdım kapıyı girdim içeri, Aklımı başımdan aldı o peri, Dedim sende buldum hâlis gevheri, Dedi yok yok bir mehenge sürmeli… Dedim hiç yapı yok senin yapında, Oynanılmaz urganınla ipinde, Dedim dahi çok mu duram kapında, Dedi yok yok seni burdan sürmeli… Dedim ki ne kadar yüzümden bezdin, Etim kebab ettin derimi yüzdün, Âşık katletmeye silah mı dizdin, Martini mavzeri bir dem sürmeli… Şu kevn ü mekânı tutmuş ışığın, Nöbeti bekleyen alır keşiğin, Beklemeli o sultanın eşiğin, Günde yüz bin kerre yüzler sürmeli… Agâhî karıştır kanı yaş ile Dost bulunmaz hayal ile düş ile Yetilmez menzile bu gidiş ile Hemen aşk atına binip sürmeli… (Âgâhî Rahmetullahi Aleyh)