Mektubat'tan Beyitler Hazinesi 6
Mektubat'tan Beyitler Hazinesi 6 Olunca ilim sahibi nefsine esir, Onunla battığı yerden kim çıkabilir? Asıl mesele budur; Geri kalanı boştur. Boşa gider onun şerhi cahillere, Aşk gizlilik ister, düşmesin dillere... Onları anlattım ki rağbet edile, Yitirilip dalınmaya hüzünlere... Övebilmiş değilim, sözlerimle Muhammed'i; Lâkin Muhammed'le sözlerim pek değerlendi. Sen bize dil verip de dilberi gösterdin; Tilkiyi sofra diye arslana gösterdin. Siva boynunu 4 "Lâ" lafzıyla vurmadıkça; "İllallah" köşküne kurulamazsın hakça... Nice seyredenler hep uçup yürüdüler; Dönüşte elleri cepleri boş döndüler. Gezersen sarhoşlarla gelir sana örfleri; Bu dahi olmasa, yeter sana niyetleri. O ki, tasdik etmez sünneti, kitabı; Susmak, konuşmamaktır onun cevabı. Gösterdim sana hazinenin yolunu; Ben eremedim, sen yetişip bul onu. Padişah çalarsa kapışım kocakarının; Sırrına şaşma ey delikanlı bu alçalman...