İnsan İslam Ahlak

  Güzel Mevla’m Ne Kılayım   Safhayı sadrında memnû âşıkın ezkârı Hû, Gönlünün içinde dâim ârifin ezkârı Hû   Nâlândan nay aldı bağrım, durmayıp nâlan eder, Aşıka her demde Hakayık sırrını ilan eder.   Ol sebepten Kâdiriler durmayıp devran eder. Mevleviler Mesneviler başladı ezkâra Hû   Hû deyup Hû dinle, bul anınla gurbetî, Enbiyalar, Evliyalar buldu anınla vuslâtı.   Ey gönlüm sen de Hû zikri ile eyle dâim ülfeti, Keşfola bu vücûdün mülküne esrarı Hû.   Güzel mevlâm ne kılayım, rızanı nice bulayım, Seni bildir ki bileyim, yolunda canım vereyim Hu.   Gül gülistan mı olurdu nâr’ı Nemrud’a Halil, Olmasa anın dilinde dembeden tekrarı Hû.   Muhammed Bilâl-i NÂDİR

  Dostun Cemâlin Arzular   Yine seyreyledi gönlüm dostun cemâlin arzular. Hicre katlanmaz gönül dostun cemâlin arzular.   Her kim uğrarsa bu derde bulur himmeti erde. Açılıverecek perde dostun cemâlin arzular.   Kim ki gerçek mirîd ola bel bağlayıp gelsin yola. Şol yürekteki dert ola dostun cemâlin arzular.   Dostum beni deli kıldı aklımı fikrimi aldı. Hayâli gözümde kaldı dostun cemâlin arzular.   Evvel derdi gönlüm bana atlar donlar gerek bana. Mevlâ’m bir dert verdi bana dostun cemâlin arzular.   Yunus’un sözü erince iniler cânın verince. Tâ ölüp sine girince dostun cemâlin arzular.   Yunus EMRE

  Sana Yalvarmaktan Gayri Nem Kaldı benim!   Ey Allah’ım aşkın düştü özüme, Sana yalvarmaktan gayri nem kaldı benim! Lütfedip de bakmaz isen kara yüzüme, Sana yalvarmaktan gayri nem kaldı benim!   Unuttum ibadeti kalmadı bende, Aşkın ateşi Suzan olmuş parlıyor canda, Benim maksadım sensin iki cihanda, Sana yalvarmaktan gayri nem kaldı benim!   Aşkın düştü bu canım yanıyor, Herkes muradın almış gidiyor, Bizim hasretimiz böyle kalıyor, Sana yalvarmaktan gayri nem kaldı benim!   Gaflet ile geçti gecem gündüzüm, Acep ağarır mı bu kara yüzüm, Gayriyi unuttum sen oldun sözüm, Sana yalvarmaktan gayri nem kaldı benim!   Cümle ihfanımızı hıfzet yâ Gâni, Sevindir onları kör et düşmanı, Lütfun ile bize bol et ihsânı, Sana yalvarmaktan gayri nem kaldı benim!   Dertli Bilâl eder derdim özümde, Mâsiva kalmadı asla gözümde, Ben de düştüm Rasûl’ünün izine, Sana yalvarmaktan gayri nem kaldı benim!   Muhammed Bilâl NÂDİR