İnsan İslam Ahlak

Geldi Geçti Ömrüm Benim   Geldi geçti ömrüm benim, Şol yel esip geçmiş gibi! Hele bana şöyle geldi, Şol göz yumup açmış gibi…   İş bu söze Hak tanıktır, Bu can gövdeye konuktur, Bir gün ola çıka gide, Kafesten kuş uçmuş gibi…   Miskin adem-oğlanını, Benzetmişler ekinciye, Kimi biter kimi yiter, Yere tohum saçmış gibi…   Bu dünyada bir nesneye, Yanar içim göynür özüm, Yiğit iken ölenlere, Gök ekini biçmiş gibi…   Bir hastaya vardın ise, Bir içim su verdin ise, Yarın anda karşı gele, Hak şarabın içmiş gibi…   Bir miskini gördün ise, Bir eskice verdin ise, Yarın anda sana gele, Hak libâsın biçmiş gibi…   Yunus Emre bu dünyada, İki kişi kalır derler, Meger Hızır, İlyas ola, Ãb-i hayat içmiş gibi…   Yunus Emre Kuddise Sirrûh

  Geldi Geçti Ömrüm Boşa   Geldi geçti ömrüm boşa, Allah'a kul olamadım… Uydum nefse o şeytana, Mevlâya kul olamadım…   Akıtmadım gözden yaşı, Koymadım secdeye başı, Aldattı dünya telaşı, Allah'a kul olamadım…   Anladım ki dünya yalan, Yoktur burada baki kalan, Bir metre bezmiş lazım olan, Allah'a kul olamadım…

Karısını Boşadı Bakın Başına Ne Geldi Ben Kahramanmaraşlı’yım. Görücü usulü evlendim ama eşimi çok sevdim. Kaynanam, kaynanamın kaynanası ve eltim aynı evde dokuz kişi yaşıyorduk. Ben hepsine de saygı duydum ne derseler yaptım. Meyveleri soydum çatalla yediler. Hizmette kusur etmedim. Ayakkabıları boyar önlerine koyardım. Havlularını tutardım. Mantolarını ceketlerini tutardım. Şimdiki gelinler bunları asla yapmaz. Altı sene çocuğum olmadı. Eşimi doktora götürdüler beni götürmediler. Beni yıllarca hamama, sıcak suya Ilıcaya götürdüler. Şifalı bitkiler içirdiler.   Kaynanam son zamanlarda sürekli hakaret etmeye başladı. “- Sen bana torun veremedin, düş yakamızdan, oğlumun ayağında terliksin!”. “- Meyvesiz ağaç. Bir ömür boyu çocuk yapmanı bekleyemem. Meyvesiz ağacı budarlar. Çok bile bekledik altı sene!” dedi. Görümcem: “- Düş kardeşimin yakasından, ben ona çocuk verecek birini bulurum!”   dedi. Eltim: “- Seni alacağımıza keşke bacımı alsaydık bir çocuk veremedin gitti!” derdi. ...

En Usta Komutan, Düşman Tuzaklarını Boşa Çıkartır Eski bir Çin öyküsüne göre, bir zamanlar bir Çin soylusu, zamanının en ileri bilim adamlarından olarak kabul edilen üç kardeş otacıdan en gencine, aralarından en üstün olanın kim olduğunu sormuş. Otacı cevap vermiş: "- En büyük ağabeyim, hastalıkların ruhunu görüp, daha ortaya çıkmadan yok ettiği için, şöhreti evinin duvarlarından dışarı çıkmaz.", "Ortanca kardeşim, hastalıkları ortaya çıktığı anda yok eder, bu nedenle onun şöhreti de yaşadığı mahallenin dışına çıkmaz.", "Bana gelince, ben damarları açar, şuruplar hazırlar, masaj yaparım. Bu nedenle şöhretim her yere yayılır." "- Şimdi size sorarım hangimiz en üstün?" Bu konu üzerine yorum yapan bir Ming dönemi bilgesi: "- İşte, liderler, komutanlar ve ülkeyi yöneten tüm yöneticiler için bundan daha önemli bir kıstas bilmiyorum" der. Yaşlı otacının sözlerine paralellik gösteren Sun Tzu'nun felsefesi de, aynı şekilde...