İnsan İslam Ahlak

 Tekrar Bir Çocuk Oluversem Oynasam doya doya… Karda, yağmurda, çamurda… Üstüm kirlense… Acıksam, susasam… Koşarak gelsem eve… Ablam kapıya açsa… Kirlenen üstümü görünce: “- Seni yaramaz… Yine ne yaptın?” diye haykırsa… Annem de çıksa kapıya … “- Canım yavrum, acıkmışsındır!” diyerek bağrına bassa… Sarılsam anneme… Ağlasam saatlerce… Hıçkırıklarımı duyan babam: “- Hanım şu çocuğu fazla şımartma!” Dese… Gidip babamın da elini öpsem… Onun da bağrına yaslanıp tekrar tekrar ağlasam… Allah’ım ölen anne ve babalarımıza rahmet eyle! Sağ olanlara uzun ömürler ver…

Ey Nefsim! Sana Yazıklar Olsun! Tekrar Tekrar Yazıklar Olsun! Senin için dünyaya ve şeytana tabi olmak, sana yakışmadığı gibi, doğru da olmaz. Sen herkesi bir yana bırak da kendine bak. Zamanlarını boşa geçirme, aldığın nefeslerin sayılıdır. Aldığın her nefes senden kopan bir parçadır. Hastalıktan evvel sağlığını, Meşguliyetten evvel boş vaktini, Fakirlik gelmeden zenginliğini, İhtiyarlamadan evvel gençliğini, Ölmeden önce de hayatın kıymetini bil ve bunu ganimet olarak telakki et. Bu vesile ile ahirette ki sonu olmayan hayatını düşün ve ona çalış. Biraz insaflı ol! Önümüz kış var deyip onun günlerinin hesabını yaparak yiyecek, giyecek, odun gibi her türlü ihtiyacını temin etmiyor ve buna çalışmıyor musun? Bu hususta Allah’ın fazlı ve keremine neden güvenmiyor ve bağlanmıyorsun? Ben yakacak ve giyecek toplamasam da olur, Allah beni üşütmez. Onun buna gücü yeter deyip neden boş vermiyor da her tülü sebep ve çareye müracaat ediyorsun? Acaba cehennemin soğuğu, dünyanın

Ölüm Günü Gelmeden…   Mümkün değil mi Yarab, Saadet devri tekrar? Gönüller sevgi huzur, ruhlar Rabbini arar.   Bütün mahlûkat mutsuz; gönüller aç, ruhlar aç. Canlı, cansız her varlık; ‘gerçek nizam’a muhtaç.   Bütün kutsi değerler; kaydı, yok oldu, gitti. Aranan her güzellik, uçtu, eridi, bitti.   Erozyona uğradı, akıl, mantık ve beyin. Bozuldukça bozuldu; kültür, sanat ve bilim.   Maneviyat çiğnendi, “O’dur, suçlu!” denildi. “Maddeye tapılarak, bugünlere gelindi.   Ne ararsan hep sahte, maske takmış insanlar. Riya dolu beyinler, en samimi hayvanlar.   Sevgi dostluk kayboldu, kötülük tırmanışta. “Allah rızası” öldü, menfaat var revaçta.   Allah’ım yardım eyle, gafletin sonu hüsran. Uyanmazsak halimiz; perişan mı, perişan.   Teker taşa dayanıp, vakit çok geç olmadan. “Uyar bizi, Ya Rabb’i!” ölüm günü gelmeden.   Doğru iman ederek, sünneti yaşayalım. Bol bol hayır yaparak, mizana taşıyalım.   Ansızın ölüm gelip, defterler ka