İnsan İslam Ahlak

Tabiîn devrinde yetişen tanınmış hadîs âlimi. Künyesi Ebû Abdullah’tır. 24. (m. 645) senesinde San’a’da doğup, 124 (m. 741) yılında yine burada vefât etti. Yemen’e sonradan yerleşmiş olan İranlılardandır. Hemmam bin Münebbih onun kardeşidir.   Çok kitap okudu. Geçmiş ümmetlere, Peygamberlere (aleyhimüsselâm) ve padişahlara, dâir çok bilgisi vardı. Bu husûsta çok nakiller yapmıştır. Doğru sözlü bir zât idi. San’a’da kadılık yapmıştır.   Ebû Hureyre, İbn-i Abbâs, İbn-i Ömer, Abdullah bin Amr bin As, Hemmam bin Münebbih ve başkalarından (radıyallahü anhüm) hadîs-i şerîf bildirmiştir, iki oğlu, Abdullah ve Abdurrahmân, kardeşinin iki oğlu Abdüssamed ve Akîl, Semmâk bin Fadl, İsrail Ebû Mûsâ ve başkaları (rahmetullahi aleyhim) da ondan hadîs-i şerîf nakletm işlerdir.   ·      Bir insan ibadet ettikçe kuvveti artar. İbadetten ayrı kaldıkça perişan olur. ·      Allah’ın rızasına ancak O’nun her an kendisini gördüğünü bilip düşünen kimseler ulaşır. ·      Allah Teâlâ katında şi

               Hazreti Îsâ Aleyhisselâm, yanında kendisine îmân eden havarileri olduğu halde bir köye uğradı. Orada herkesin öldüğünü gördüler. Îsâ Aleyhisselâm ölenlere bir müddet bakıp, yanındakilere: “- Belki, bunlar, Allahü teâlânın gazâbına ve azâbına sebeb olacak bir şeyler yapmışlardır. Çünkü, dağınık ölmemişler. Bu gösteriyor ki, azâb bir anda onları yakalayıvermiş. Yoksa, dağınık ölürlerdi” dedi. Îsâ Aleyhisselâm orada yatan ölülere seslendi. Allahü teâlâ, Îsâ’ya Aleyhisselâm ölüleri diriltme mu’cizesi vermişti. Onun için, Îsâ Aleyhisselâm seslenince: Allahü teâlânın izni ile ölülerden birisi dirilerek: “- Buyur, ey Îsâ Aleyhisselâm!” dedi. Îsâ Aleyhisselâm, “- Suçunuz ne idi ki, bu hâle geldiniz, bu azâba müstehak oldunuz” diye sorunca, “- Çocuğun annesine olan sevgisi gibi dünyâyı çok sevmiştik. Biz dünyalık bakımından, mal, mülk ve evlât yönünden iyi olunca sevinir, dünyâ işi iyi gitmeyince üzülürdük. Hem de uzun emel sahibi idik. Allahü teâlânın beğendiği

Lokman Hakim Aleyhisselâm oğluna: “- Ey oğul! Allahü Teâlâ'yı hatırlayıp ananların durumu ile, böyle olmayanların durumu nûr ile zulmetin (Aydınlık ile karanlığın) hâli gibidir” buyurdu.

Hep hocas ı ndan nakil yapan muhterem bir z â ta sormuşlar… “ “- Sen hocandan ne öğ rendin?” O da: “- Ben hocamdan, kimi sevip, kimi sevmeyece ğ imi öğ rendim!” ” cevab ı n ı vermi ş .

  Dertli Bir Anne Anlatmaya Başladı… Oğluna yıllardır kız bulamayan dertli bir anne anlatmaya başladı. “- Üç yıldır makine mühendisi oğluma kız arıyorum. Tek şartım: Takvalı olsun; yeter! Ama öylesini bulmak çok zor. Hatta imkânsız. Kapalı kızlar dahil hepsi; gösteriş, zenginlik, araba, yat, kat istiyorlar. Sevgili edinmemiş, namazını aksatmadan kılan bir kız bulamadım. Artık kimse namaza, takvaya, namusa değer vermiyor…” Elbette böyle bir kız aramak için bu şartları taşıyan bir oğul sahibi olmak gerek. Senin oğlun bu şartları taşımıyorsa elin kapısına hangi yüzle gideceksin? Diyelim öyle bir kız buldun… Kız ve ailesi derse… “- Senin oğlun takvalı değil, namaz da kılmıyor!” O zaman ne yapacaksın? Ya Rabbi! Kızlarımızı de oğullarımızı da takvalı, iffetli, namazlarını kılan, hakiki mü’minlerden eyle!