İnsan İslam Ahlak

  Sor Bakalım Nefsine!   Sor bakalım nefsine! Bugün Allah’ü Teâlâ için ne yaptın? Belki nefsine, belki dünyaya taptın? Biz niyetlerimizi düzeltelim ki Allah'ü Teâlâ da halimizi düzeltsin! Güne bir selâ düşer; toprağa cansız bir beden ! Ömür dediğin nedir ki? Bir kundak bir beyaz kefen ... “İnnâ lillâhi ve innâ ileyhi râciûn!” “Biz şüphesiz (her şeyimizle) Allah'ü Teâlâ’ya aidiz ve şüphesiz O’na döneceğiz! Uyanıver ölüm uyandırmadan… Allah’ü Teâlâ’ya ulaştıracak, dostlar edinelim! Rabbimiz her anımızı; şuurlu yaşayanlardan eylesin!

Söyle Bakalım, Avucumda Ne Vardır? Padişahın biri, oğlunu esrarengiz ilimlerle meşgul bir topluluğa verir. Amacı onun astroloji, reml gibi bilgileri öğrenip gaipten haber verme, geleceği tahmin etme gibi sahalarda yetişmesini sağlamaktır. Çocuk son derece aptal yaradılışlı olmasına rağmen, becerikli hocaları onu çok iyi yetiştirirler ve gerekli bilgileri ona fazlasıyla öğretirler. Sonunda çocuk, o sahada tamamen üstat olarak babasının yanına döner. Bir gün padişah oğlunu imtihan etmek ister ve avucunun içine bir yüzük saklar: “- Söyle bakalım, avucumda ne vardır?” Diye sorar. Çocuk düşünür: “- Avucundaki yuvarlak, ortası delik, sarı bir şeydir!” Der. Padişah sevinir. “- Özelliklerini doğru bildin, şimdi de ne olduğunu söyle” , deyince Çocuk: “- Avucundaki kalbur olması lâzım!” Der. Padişah çok üzülür ve şöyle söylenmekten kendini alamaz: “- Aklı hayretler içinde bırakan bu kadar özelliği bilgi ve tahsil sâyesinde söyledin, fakat kalburun avuca sığma