Söyle Bakalım, Avucumda Ne Vardır?

Söyle Bakalım, Avucumda Ne Vardır?

Padişahın biri, oğlunu esrarengiz ilimlerle meşgul bir topluluğa verir. Amacı onun astroloji, reml gibi bilgileri öğrenip gaipten haber verme, geleceği tahmin etme gibi sahalarda yetişmesini sağlamaktır. Çocuk son derece aptal yaradılışlı olmasına rağmen, becerikli hocaları onu çok iyi yetiştirirler ve gerekli bilgileri ona fazlasıyla öğretirler. Sonunda çocuk, o sahada tamamen üstat olarak babasının yanına döner. Bir gün padişah oğlunu imtihan etmek ister ve avucunun içine bir yüzük saklar:

“- Söyle bakalım, avucumda ne vardır?” Diye sorar.

Çocuk düşünür:

“- Avucundaki yuvarlak, ortası delik, sarı bir şeydir!” Der.

Padişah sevinir.

“- Özelliklerini doğru bildin, şimdi de ne olduğunu söyle”, deyince

Çocuk:

“- Avucundaki kalbur olması lâzım!” Der.

Padişah çok üzülür ve şöyle söylenmekten kendini alamaz:

“- Aklı hayretler içinde bırakan bu kadar özelliği bilgi ve tahsil sâyesinde söyledin, fakat kalburun avuca sığmayacağına nasıl akıl erdiremedin a evlâdım?”

Mevlânâ şöyle ilâve eder:

“Bunun gibi zamanımızdaki bilginler de kılı kırk yarıyorlar. Kendileriyle ilgili olmayan şeyleri pekiyi biliyorlar. Fakat önemli olan ve kendilerine her şeyden yakın bulunanı, yâni kendi kendilerini bilmiyorlar.”