Benim Sırrım
Benim Sırrım Gönenli Mehmet Efendi, Sultan Ahmet Camii’ne tayin edilince çevreyi incelemiş. Fakir ve düşkün kimseleri bulup ilgilenmek istemiş. O civarda oturan âmâ (kör) bir kimseyi tespit edip ziyaretine gitmiş. Selâmdan sonra: – Efendim ben Sultan Ahmet Camii’ne imam geldim. Hem sizi ziyaret etmek hem de üzerime düşen bir görev varsa onu ifa etmek isterim, demiş. Âmâ adam: – Allah razı olsun, hoş geldiniz, demiş. Hoca Efendi: – Maaşınız falan var mı? Diye sormuş. – Hayır, yok, cevabını vermiş adam. Hoca Efendi: – Peki, başka yerden geliriniz falan? Demiş. Âmâ adam: – Hayır, herhangi bir gelirim yok! Demiş. – Peki, neyle geçiniyorsunuz, diye sorunca; âmâ öfkelenmiş: – Bundan size ne efendi? Bir de imamsınız, rızık haa! Rızık kimden hoca? – Gidebilirsiniz! Diye konuşmuş. Hoca Efendi çıkmak zorunda kalmış. Lâkin o gece gözüne uyku girmemiş. Ertesi gün sabah yine gitmiş ve kapıyı çalmış. Âmâ adam içeriden: – Kimsin? Diye seslenmiş. Hoca Efendi: