Nasrullah Şadırvanı
Nasrullah Şadırvanı Ruhumu bir ilâhî kapladı bilmem neden? Anladım ki; çağlayan, Nasrullah Şadırvanı. Güllerin bülbüllere 'nerdesin?' demesi bu, Her yanından beş vakit, mırıldanır ezanı. Gözlerinden suyunu, inciler döker gibi Avuç avuç kalplere doldurmada Nasrullah. Duâ edercesine rükûda iki büklüm İçenlerin muradı, Lâ İlâhe İlâllah... Engin denizler nasıl, alırsa benden beni Hep başımı döndürür, baktıkça bu şadırvan. İçimde derin bir his, dalgalanır durur da Atar beni meçhule, aktıkça su şadırvan... Bir musıkî âlemi karşısında kendimi Bularak kaybetmişim, orada bir akşamüstü. Bembeyaz örtüleri, içinde gül benizli Nice kişi geçerken, içime ateş düştü. Saf saf olup dediler: Kerim'dir, Kerim Allah! Gördüm ki, bu girenler Nasrullah'tan içeri... Ellerinde başları, başlarında önderi Çıkarken olmuşlardı, yeminli birer çeri... Uyandım ki, onlardı sulara karışanlar, Onlardı kurtuluşun emsâls...