Rasûlullah Sallallahü Aleyhi Vesellem Birden Şiddetle Ağlamağa Başladı
Rasûlullah Sallallahü Aleyhi Vesellem Birden Şiddetle Ağlamağa Başladı Bir gün, Rasûlullah Sallallahü Aleyhi Vesellem, Hz. Ebûbekir, Hz. Ömer, Hz. Osman, Hz. Ali, Hz. Fâtıma ve Hz. Âişe -rıdvânullahi tealâ aleyhim ecmaîn- ile oturmakta idiler. Hepsi de Rasûlullah Sallallahü Aleyhi Vesellem’ın huzurunda bulunuyorlardı. Rasûlullah Sallallahü Aleyhi Vesellem birden şiddetle ağlamağa başladı. Öyle bir ağlayış ki dayanılmaz. Bunu gören Hz. Ebûbekir şöyle ded i: Anam-babam Sana feda olsun yâ Rasûlallah! Niçin ağlıyorsunuz? Ümmetimin önünde uzun ve zor bir yol, omuzlarında ağır bir yük ve bir çok da ma’siyetleri (günahları) bulunmaktadır. Âhirette azaba girerlerse Ben nasıl ağlamayayım! Hz. Ebûbekir duygulanarak : Yâ Rasûlallah! Sen gönlünü hoş tut! Allah bana izin verirse, kıyamet gününde ümmetinin âsileri hakkında durum vahimleşirse, günahlarının taşınmasını hafifleştirmek için onların günahlarının yarısını yüklenirim. Rasûlullah Sallallahü Aleyhi Vesellem, Ebûbeki