İnsan İslam Ahlak

  Bana Kulum Desin Bir Şey İstemem   Götür ilticamı şahlar şahına Bana kulum desin bir şey istemem Merhamet eyleyip bu ahvalıma Bize iman versin bir şey istemem   Ruhtaki bu hicran sanma ki yeni Naçar kalmış, yoktur gelip gideni Nefis bu dünyaya bağladı beni Zincirleri kırsın bir şey istemem   Görenler âlemde gizli cevheri Düşüne düşüne oldur serseri Muhammed elinden Havz-ı Kevser’i Bize layık görsün bir şey istemem   Yardım eyleyince hasbeten lillah Yanmazmış odlara ol Halilullah Çağırdığım zaman "Meta Nesrullah" Gelip halim sorsun bir şey istemem   Belli ki cahiliz, yok şuurumuz Bizi yerdan etti bu gururumuz Günaha bulanmış aciz ruhumuz Cennetine girsin bir şey istemem   Ondaki ihtişam ondaki kudret Dünya gözü'ile görülmez elbet Ezelden verdiği aşkı muhabbet Kalbimizde dursun birşey istemem   Çiledir dünyanın bugünü dünü Bilmeyiz ki nedir arkası önü Kalender mahşerde Kıyamet gün...

  Daha Kur'ân Ne Desin?   Ey insan! Yaşıyorken, hem de Kur’ân çağında; Çırpınıp duruyorsun, cehâlet batağında. Kalbin katı, gözün kör, başın kibir dağında Kur’ân sana gel diyor, bak bendedir adresin, Ey eşref-i mahlûkat! Daha Kur’ân ne desin!   Özgürce seçmen için, iki yoldan birini; Apaçık bildiriyor, bütün âyetlerini. Ya Peygamber, ya şeytan... Seç diyor rehberini; Öyle seç ki; sırattan rüzgar gibi geçesin, İlle şeytan diyorsan... Daha Kur’ân ne desin!   Ya Cennet bahçesidir, ya ateştir o mezar, Mekân var mı dünyada, öyle derin, öyle dar? Hiçbir şey yakın değil, insana ölüm kadar. Diyor ki; hesabı var, aldığın her nefesin; Mezarlar konuşurken..Daha Kur’ân ne desin!   Malın, mülkün, şöhretin, dünyada herşeyin var; Ya dünyadan Rabb’ine, götürecek neyin var? Bana yeter diyorsan, şu üç günlük îtibar; Bir dördüncü gün var ki; çok çetindir bilesin, Bunlar masal diyorsan... Daha Kur’ân ne desin!   Âyet diyor ki...