İnsan İslam Ahlak

Dâvût Aleyhisselâm'ın Güzel Sesini Dinleyen Hayvanlar   Dâvûd Aleyhisselâm'ın sesinin benzeri kimseye verilmedi. O Zebur’u okumaya başladığı zaman, vahşî hayvanlar, ona yaklaşır; hatta boyunlarından tutulacak kadar yakın olurlardı. Kuşlar onu dinlemek için gelip başının üzerinde gölge yaparlardı. Akarsu durur onu dinlerdi. Esen yel (rüzgâr) durur onun güzel sesine kulak verirdi.   (Ruhü’-l Beyan Tercümesi C:2 S: 769)

Zayıflara (Kölelere, Cariyelere, Hanımlara, Hayvanlara) Eziyet Etmek        (Karıncanın dahî hakkını arayıp da hükmünü veren hâkim-i mutlak, mülk ve melekûtün sâhibi olan Cenâb-ı Hakk'tır, unutulmasın!)        Ebû Süleyman Kuddise Sirrûh anlatıyor:        “- Bindiğim merkebe yürümesi için iki üç sopa vurmuştum. Hayvan başını kaldırıp bana baktı ve:        “- Yâ Süleyman, kıyâmet gününe ve kısasa hazırlan! İster çok vur, ister az..., dedi. Ondan sonra hiç bir hayvana vurmadım...”        Hadis-i Şerif:        “Bir kadın kedi yüzünden Cehennemlik olmuştur: Kediyi bağlayıp bir şey yedirmediği gibi yerden haşere yemesini de engellemiş, su da vermemiş ölümüne sebep olmuştu...” (Buharî, Müslim)

Kötülüklerden Büyüden, Büyücüden Zararlı Hayvanlardan Ateşten Kötü Niyetli İnsanlardan Ve Cinlerden Koruyan Dua أعُوذُ بِكَلِمَـاتِ اللهِ التَّامَّاتِ، الَّتِي لَا يُجَاوِزُهُنَّ بَرٌّ وَلَا فَاجِرٌ مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ، وبَرَأَ وذَرَأَ، وَمِنْ شَرِّ مَا يَنْزِلُ مِنَ السَّمَاءِ، وَمِنْ شَرِّ مَا يَعْرُجُ فِيهَا، وَمِنْ شَرِّ مَا ذَرَأَ فِي الأرْضِ، وَمِنْ شَرِّ مَا يَخْرُجُ مِنْهَا، وَمِنْ شَرِّ فِتَنِ اللَّيْلِ والنَّهَارِ، ومِنْ شَرِّ كُلِّ طَارِقٍ إلاَّ طَارِقاً يَطْرُقُ بِخَيْرٍ يَا رَحْمٰنُ Oknuşu:   Eûzü bi kelimâtillâhittâmmati, elletî Lâ yücâvizühünne berrün velâ fâcirün min şerri mâ halaka ve berae ve zerae, ve min şerri mâ yenzilü minessemâi ve min şerri mâ ya'rucü fîhâ ve min şerri mâ zerae fil ardi ve min şerri mâ yahrücü minhâ, ve min şerri fitenil leyli vennehâri ve min şerri külli târıkin illâ târikan yetruku bi hayrin yâ Rahmanu. Anlamı: Allah'ın yarattığı, zürriyet hâlinde her tarafa saçtığı ve kusursuz meydana getirdiği şeylerin şerrinden, gökt...

Hayvanların Kabir Azabını İşitmeleri ve Ölünün de Söylenenleri Duyması – İmâm Müslim Radiyallahü Anh, Zeyd bin Sâbit’ten Radiyallahü Anh şöyle rivâyet etmiştir: Resûl-i Ekrem Sallallahü Aleyhi Vesellem Efendimiz, Neccar oğullarına ait bir bostan içinde ve kendine ait katırı üzerine (binekli olarak) bulunduğu sırada biz de yanında bulunuyorduk. Katır birden bire ürkerek yoldan saptı ve koştu. Az kalsın Resûl-i Ekrem Sallallahü Aleyhi Vesellem’i sırtından yere atacaktı. Bir de baktık ki orada altı, yâhud beş, yâhud da dört tane mezar bulunmaktaydı. Resûlullah Sallallahü Aleyhi Vesellem bu kabirlerin sahiplerini (yani burada yatanları) kim tanıyor? diye sordu. Bir zat ben tanıyorum, diye cevap verdi. Peygamber Sallallahü Aleyhi Vesellem de: – Bunlar ne zaman öldüler? Buyurdu. O zat da: – Onlar müşrik olarak öldüler, dedi. Bunun üzerine Resûl-i Ekrem Sallallahü Aleyhi Vesellem Efendimiz: – Şüphe yok ki bu ümmet kabirleri içinde imtihan olunmaktadırlar (yani azap çekmekted...

Sabır İnsanlara Mahsustur, Meleklerle Hayvanlarda Sabır Yoktur Sabır denince akla ilk gelen şeriat, tarikat, marifet ve hakikattir. Bu âleme ulaşmak için de nefsi isteklerinden alıkoymak, şeriatın emirlerini yerine getirmek, nefsin taleplerine uymamak olup Hakk’ın şu emrine sımsıkı sarılmalıdır: “Kullarımız sabrettikleri zaman hidayete ermeleri için içlerinden önderler göndermiştik de onlar da ayetlerimize sımsıkı sarılmışlardı. Onlar arasında nebiler ve nebilere tâbi olan âlimler vardı. Bunlar sabırda çok ileri giden, emirleriyle sadakat gösteren ve halkı Hakk’a itaata davet eden, ayetlerimize yakînen iman eden kimseler idi.” (Secde sûresi, ayet 24) Evlad! Mürid de mürşid-i kâmiline böylece inanıp teslim-i tâmme ile sabrı elde etmelidir. Çünkü sabır insanlara mahsustur. Meleklerle hayvanlarda sabır yoktur. Zira melekler ilim ile akıldan meydana gelmiş olup nefis ve şehvetten uzaktırlar. Hayvanlar ise nefsi ve şehvetten meydana gelmiş olup ilim ve akıldan uzaktırlar. Sab...

Karınca Ve İbrahim Aleyhisselâm Nemrud, ona karşı gelen İbrahim Aleyhisselâm ateşte yakılması emrini vermiş. Meydanda odunlardan büyük bir yığın yapıp odunları tutuşmuşlar. O kadar büyük bir alevmiş ki bulutlara kadar yükselmiş. Bütün hayvanlar ateşten korkmuş kaçmış.  Nemrud, ne güçlü bir kral olduğunu herkes anlasın, görsün istemiş. Nemrud’un askerleri İbrahim Aleyhisselâm’ı mancınıkla ateşin tam orta yerine atacaklarmış. Bu sırada göklere kadar varan ateşe doğru bir karınca ağzında küçücük bir damla su ile telaşla gidiyormuş.  Başka bir karınca onun bu telaşını görüp sormuş: – Acele ile nereye gidiyorsun? Telaşla yetişmeye çalışan karınca, ağzındaki bir damla suyu ellerinin arasına alıp cevap vermiş: – Haberin yok mu? Nemrud, İbrahim Aleyhisselâm’ı ateşe atacakmış.  Meydana ateşin olduğu yere su götürüyorum. Diğer karınca kahkahalarla gülerek demiş ki: – Senin yanan büyük ateşten haberin yok mu? Ateşe hiç bakmadın mı? Ne kadar büyük, senin bir damla su...

İnsanlardaki sıfatlar… Yüce Rabbimiz insanları dört sıfatla yaratmıştır: 1- Hayvanlara mahsus sıfatlar: Yemek, içmek, uyumak, nefsanî arzularını tatmin etmek gibi… 2- Yırtıcı hayvanlara ait sıfatlar: Saldırmak, parçalamak, üstünlük sağlamak ve galip gelmek arzusu gibi… Bu iki sıfat dünya hayatında mevcuttur. İnsan ölünce bu her iki sıfat da insanda yok olur. Artık ne yemek içmek arzusu ve ne de saldırma, galip gelme isteği kalır! Ölen bir insanda hareket etme kabiliyeti kalmaz. 3- Meleklerin sıfatları: İman etmek, güzel ahlâk sahibi olmak, cömertlik, şefkat ve merhametli olmak gibi… 4- Şeytanların sıfatları: Küfür, kötü huy, yalan, cimrilik, katı kalpli olmak gibi… Son iki sıfat kalıcıdır. Ölümle son bulmazlar. Kabirde de, ahirette de insanla beraberdir. Ya sahibini nimete kavuşturur veya azap çektirirler… Bu iki sıfat birbirine zıt güçlerdir, sürekli savaşırlar. Savaş meydanı ise insanların kalbidir. Bu muharebeyi hepimiz az veya çok hissederiz, şöyle ki: Bir faki...