İnsan İslam Ahlak

  Gariplik Tuttu Boynumdan   Gariplik tuttu boynumdan, Büker Mevlâ’ya Mevlâ’ya… Gözüm her derdi gönlümden, Döker Mevlâ’ya Mevlâ’ya… Hu, hu; hu, Mevlâ’m hu!   Dolaştım beldeler boylar, Urum türkmen arap köyler, Pınarlar çeşmeler çaylar, Akar Mevlâ’ya Mevlâ’ya… Hu, hu; hu, Mevlâ’m hu!   İnandım aşk-ı mutlak bir, Gönül bir sevgi bir Hak bir, Dilim doksan dokuz tekbir, Çeker Mevlâ’ya Mevlâ’ya… Hu, hu; hu, Mevlâ’m hu!   İlahi zencirin çözdür, Kaçıp gitmem sözüm sözdür, Benim hürriyetim gözdür, Bakar Mevlâ’ya Mevlâ’ya… Hu, hu; hu, Mevlâ’m hu!   Musalla köşküdür karşın, Nasibin üç buçuk arşın, Hedefsiz kurtulan kurşun, Seker Mevlâ’ya Mevlâ’ya… Hu, hu; hu, Mevlâ’m hu!   Senin yurdun ırak iller, Mekân tutmaz garip kullar, Âdem var git bütün yollar, Çıkar Mevlâ’ya Mevlâ’ya… Hu, hu; hu, Mevlâ’m hu!

Arslanların Kulaklarından Tuttu Götürdü Ebu İshak Hazretleri, Müslim-i Mağribi Hazretlerine ziyarete gitmişti. Kendisi âlim ve fazıl bir zattı. Müslim-i Mağribi Hazretlerinin mescidine geldi. O anda Müslim-i Mağribi Hazretleri sabah namazını kıldırıyordu. Namazda Fatiha sûresinde birkaç yerde tecvîd ve ta'liminde hata ettiğini görünce: “Boşuna zahmet edip de tâ uzak yerlerden bunu ziyarete geldim. Bunun şeyhliğinden ne olur?” Diye düşündü ve hiçbir şey söylemeden o gün orada kalıp, ertesi günü yola çıktı. Yolda giderken birkaç arslan görüp korkusundan gerisin geriye dönmeye karar verdi. Arslan Ebu İshak Hazretlerini görmüşler peşine takılmışlardı. Ebu îshak Müslim-i Mağribi'nin meclisine yaklaştığında karşıda onu gördü. Arslanlar Müslim-i Mağribi Hazretlerini görünce kaçmadıkları gibi huzurunda sanki boyun eğdiler. O mübarek gelerek onların kulaklarından tuttu ve: Sonra da bana dönerek: — Ey köpekler, ben size demedim mi benim misafirlerime dokunmayacaksınız!